شاید اگر از هر ایرانی بپرسید که کدام ماشین را بیشتر دیده و یا می‌شناسد، پژو یکی از پرکاربردترین نام‌ها در بین پاسخ‌ها باشد. یک سازنده فرانسوی که سالیان بسیار زیادی است که در کشور ما حضور داشته و همچنان نیز با تولیدات مختلفش در شهرها و جاده‌ها جولان می‌دهد. اگر شما لوگوی آدیداس یا هوآوی را به‌خوبی نشناسید، حتما نشانِ شیر پژو را خواهید شناخت. شرکتی که همکاری‌اش آبستن حوادث بسیار زیادی در کشورمان بوده و علی‌رغم آنکه به بهانه تحریم‌ها کشورمان را نیز ترک کرد، به‌زودی بازگشتی دوباره در این مرز و بوم پرسود خواهد داشت؛ جایی که بسیاری این روزها پژو را به دیده نکوهش نگریسته و به بی‌وفایی متهمش می‌کنند.

البته ما در این مطلب قصد نداریم که به بررسی رفتار پژو و موافقت یا مخالفت با بازگشتش بپردازیم، بلکه هدف، معرفی و بررسی مختصری از یک محصول نسبتا جدید این کمپانی با نام 2008 است که به دلیل ورود قریب الوقوعش به بازار کشورمان، به طور حتم علاقه‌مندان زیادی را نیز به سمت خودش جلب خواهد کرد. پس با چرخان و بررسی این کراس اوور فرانسوی همراه باشید.

طراحی و دیزاین

بخش ظاهری یک خودرو تا حد زیادی سلیقگی است و از آنجایی‌که بازار خودروهای شاسی بلند و کراس اوور که به نوعی مدل جمع و جورتر و شهری SUVها محسوب می‌شود، این روزها بسیار داغ بوده و در کشور ما نیز طرفداران ویژه‌ای دارد، پس نمونه‌های مختلفی را می‌توان در سطح شهر مشاهده کرد و درباره ظاهر آن‌ها نیز نظر داد. در حالت کلی، چهره 2008 تا حد زیادی مدرن به نظر می‌رسد،‌ ارتفاع 1556 میلی‌متری در حدی نیست که بتوان آن را یک شاسی بلند تمام عیار محسوب کرد و بایستی لقب همان کراس اور و یا شاسی بلند جمع و جور را برایش در نظر گرفت. از آنجایی که پلتفرم این خودرو با مدل هاچ‌بک 208 یکی است، پس نمی‌توان انتظار تفاوت گسترده در ابعاد این دو خودرو را با یکدیگر کشید.

نمای جلو و عقب ماشین تفاوت نسبتا زیادی با یکدیگر دارد و ظاهر چراغ‌ها در جلو تیز و برنده و در عقب پهن و نامتقارن است. به شخصه هماهنگی و طراحی چراغ‌ها در پشت ماشین را بیشتر پسندیدم و به نظر می‌رسد ظاهر چراغ‌های جلو با آن شیب عجیب و غریب در نوک با طراحی جلو پنجره چندان هماهنگ نیست. کاپوت نسبتا کشیده که تا بالای جلو پنجره سه‌ردیفه ادامه دارد، کمی ناهمگون به‌نظر می‌رسد، به شکلی که احساس می‌کنید به زور آن‌را کشیده‌اند تا منفذی خالی نماند! در نگاه از نمای کناری هم با آنکه چیز هیجان انگیزی دیده نمی‌شود اما سادگی مناسبی داشته که با ابعاد خودرو به‌خوبی متناسب است و طرح خاص چراغ‌های عقب که در انتها به مانند یک چنگک می‌ماند، ظاهر مدرنی به این کراس اور فرانسوی می‌بخشد. در 2008 خبری از رکاب کنار درها نیست و با آنکه در سقف ماشین دو ریل به صورت افقی بر روی سقف کار گذاشته شده است، به طور حتم وجود رکاب می‌توانست ظاهر خودرو را بیشتر به سمت یک SUV سوق دهد. در تصویر پایین، ابعاد دقیق خودرو را مشاهده می‌کنید.

موتور و گیربکس

ظاهرا پژو علاقه چندانی به ارایه موتورهای مختلف برای این کراس اوور خود نداشته و در منابع مختلف، بیشتر از یک نمونه 1.6 لیتری با قدرت 120 اسب بخار نام برده شده است. از لحاظ تئوری، این موتور را نه می‌توان یک نمونه فوق‌العاده و قدرتمند تلقی کرد و نه به آن لقب یک ضعیف و ناکارآمد اتلاق نمود. شاید این موتور برای یک ماشین شهری گزینه نسبتا مناسبی به‌نظر برسد، جایی که راننده به دنبال شتاب بالا و یا سرعت فضایی نمی‌گردد و قاعدتا چنین حجمی، مصرف سوخت مناسبی را هم به ارمغان می‌آورد. گشتاور تولیدی این موتور برابر با 160 نیوتون بر متر بوده و ظاهرا تا حداکثر سرعت 190 کیلومتر هم می‌توان بر رویش حساب باز کرد،‌ البته اگر در سرازیری به آن گاز بدهید،‌ حتما به ارقام بالای 200 هم می‌رسد که در آن صورت با توجه به وزن پایین خودرو نسبت به مدل‌های هم‌کلاس، بایستی انتظار پرواز کردن را نیز داشته باشید! البته موتور 1.2 لیتری با قدرت 82 اسب بخاری نیز در برخی موارد برای 2008 عرضه شده که برای یک کراس اوور به مانند فاجعه می‌ماند! پس بهتر است درباره آن صحبتی نکنیم.

پژو 2008 با دو مدل گیربکس اتوماتیک 4 دنده و دستی 6 دنده عرضه می‌شود و حدس ما این است که حداقل در ابتدای کار، با گیربکس دستی وارد بازار کشورمان شود. بایستی به این نکته نیز توجه داشته باشید که با توجه به قدرت نه‌چندان بالای موتور و همچنین 4 دنده بودن نمونه اتوماتیک که قاعدتا دنده‌ها را چندان سریع سبک نمی‌کند، شتاب ماشین تا حد زیادی کاسته می‌شود و شاید انتخاب گیربکس دستی تا حدی منطقی‌تر هم به‌نظر برسد.

محصول پژو به صورت تک دیفرانسیل به بازار عرضه شده و از رینگ‌های 16 اینچی به‌صورت استاندارد استفاده می‌کند و البته نمونه 17 اینچ که ظاهر جذاب‌تری به خودرو می‌بخشد هم قابل انتخاب است (بدین منظور به واحد آپشن ایران خودرو مراجعه کنید!).

طراحی داخلی

با اینکه پژو سال‌هاست از اوج فاصله گرفته و حتی در میان ۱۰ خودروساز برتر دنیا نیز نمی‌توان نامی از آن یافت اما در بخش طراحی داخلی خودروهایش، همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن داشته است. 2008 با اینکه یک خودروی متوسط است اما از طراحی دلپذیری در داخل کابین برخوردار بوده و ممکن است گاهی اوقات احساس کنید که در داخل یک خودروی لوکس قرار گرفته‌اید! نشانگرهای پشت فرمان با دقت و زیبا چیده شده‌اند و در میانه آن یک نمایشگر نسبتا بزرگ دیجیتالی کار گذاشته شده تا تسلط بیشتری بر روی عملکرد خودروی خود داشته باشید.

کنسول میانی هم نه آن قدر خلوت است که احساس بی‌امکاناتی به شما دست بدهد و نه آن‌قدر شلوغ که احساس گیجی بکنید! علاوه بر آن یک صفحه نمایش لمسی با کیفیت در بخش بالایی کار گذاشته شده و همین امر سبب می‌شود تا دست شما برای کنترل کردن بخش‌های مختلف خودرو بازتر باشد.

صندلی‌ها دارای تودوزی چرمی نسبتا با کیفیتی هستند و ظاهر دریچه‌های هوا به شکلی طراحی شده که حسی از مدرن بودن را به شما القا می‌کند.

در کل طراحی داخلی ماشین را بیشتر از بخش خارجی آن پسندیدم اما شما باید بدانید همه این‌هایی که ما گفتیم درباره خودروی فرانسوی و استاندارد 2008 است و مشخص نیست وقتی که به‌دست مهندسان گرامی در ایران خودرو بیفتد، چه اقلامی دستخوش تغییر شده و کدام‌ها به واحد آپشن منتقل شود که شما مجبور باشید برای داشتن‌شان، هزینه اضافه‌ای بپردازید. به یاد کیا سِراتو و بلایی که سایپا بر سر آن آورده است، بیفتید. خودرویی که حتی سنسور دنده عقب که ماشین‌های با یک سوم قیمتش هم دارند، از رویش حذف شده تا شما سری به واحد آپشن بزنید! برای 2008 امیدواریم چنین شرایطی را نبینیم.

کیفیت سواری

حقیقتش ما که سوار 2008 نشدیم اما کسانی که سوار شده‌اند (به نقل از سایت معتبر اتواکسپرس)، کیفیت سواری آن را نسبتا مطلوب ارزیابی کرده‌اند. صدای موتور کمی ممکن است زیاد باشد اما در حد آزار دهنده قرار ندارد. استفاده از جعبه دنده 6 سرعته هم چندان دلپذیر نیست اما در حالتی نیز قرار ندارد که تعویض آن‌ها شما را دچار دردسر کند. در پیچ‌های تند و گردش‌های ناگهانی با 2008 بایستی کمی مراقب باشید، این خودرو سبک است و بدین خاطر احتمال انحراف و از دست دادن کنترل وجود دارد (به یاد ۲۰۶ افتادم!) اما برای سفرهای درون شهری، محصول پژو یک خودروی ایده‌آل با کیفیت سواری مطلوب است که شما را از راندنش ناامید نخواهد کرد.

فضای داخلی

اگر شما از سرنشینان جلو هستید، حتما از نشستن در صندلی‌ها و فضایی که برایتان وجود دارد، راضی خواهید بود. اما اگر به صندلی عقب بروید، احتمالا کمی اخم خواهید کرد چرا که فضا کم‌تر و تنگ‌تر خواهد شد، به‌خصوص اگر تصمیم بگیرید به صورت ۳ نفره بنشینید و از دست بر قضا، کنارتان افراد بلند قد و چاق هم حضور داشته باشند، رسما تبدیل به یک فرد پرس شده خواهید شد!

فضای صندوق عقب هم 360 لیتر است که آن چنان زیاد نیست، اما می‌توانید با خواباندن صندلی‌های عقب این مقدار را بسیار بیشتر کنید. باک بنزین خودرو هم 53 لیتر حجم داشته و مصرف ترکیبی آن 7.4 لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است که رقم قابل قبولی برای یک کراس‌اوور به نظر می‌رسد.

سخن پایانی

بایستی 2008 را یک خودروی معمولی با ظاهری نسبتا عجیب و کابینی دوست داشتنی دانست، جایی که آرم حک شده پژو می‌تواند سبب جذب علاقه‌مندان زیادی برای این خودرو در داخل کشورمان شود،‌ اگرچه این اقبال در خارج از مرزهای ایران چندان دیده نمی‌شود. رقیب اصلی خارجی این ماشین نیسان جوکه و در ایران رنو کپچر است، از آنجایی هم که ایران خودرو به دنبال رقیب برای دیگر خودروی تولیدی خودش نیست، پس سعی خواهد کرد تا به نحوی 2008 را قیمت گذاری کند که نه سیخ بسوزد و نه کباب (یعنی نه فروش کپچر کم بشود و نه سود 2008 پایین بیاید!).

قیمت پایه این خودرو در انگلستان، با احتساب مالیات و عوارض که معمولا در این کشور زیاد هم است، 13345 پوند می‌شود که اگر با پوند آزاد هم حساب کنیم، نزدیک به ۷۰ میلیون تومان خواهد شد. البته قرار است که 2008 با شراکت ایران و فرانسه در داخل ساخته شود و قاعدتا بایستی هزینه کم‌تری جهت تولید داشته باشد. فقط در این جا یک نکته خیلی ساده باعث تغییرات در بهای نهایی خواهد شد و آن هم نام ایران خودرو است! بالاخره برای یدک کشیدن این عنوان ارزشمند و منحصربه‌فرد، حداقل بایستی بیست سی میلیون تومانی هزینه اضافه بپردازید! پس شما بر روی حدود ۹۰ میلیون تومان حساب باز کنید تا بتوانید یک خودروی تولیدی مثلا داخلی را با بهایی گران‌تر از نمونه اصلی‌اش سوار شوید، خب چه می‌شود کرد؟ اینجا ایران است دیگر!