حتما میدانید به افرادی که در زیر پوست فضای آنلاین به صورت لفظی دیگران را مورد توهین و تحقیر قرار میدهند ترول گفته میشود. با ما خیلی دقیق همراه باشید زیرا در این مطلب جالب از هات اپ نیوز نگاهی متفاوت و جذاب به معقوله ترولیسم خواهیم داشت!
حال زمان اعتراف است! همه ما احتمالا بصورت آنلاین چیز ناخوشایندی گفتهایم که بعدا نتیجهاش پشیمانی شده است، حرفهایی که هیچگاه رودررو به هیچکس نمیگوییم اما بصورت آنلاین خیلی راحت هر چه میخواهیم نثار میکنیم!
حرفهایی که شاید آنها را توجیه کنیم اما باعث ایجاد یک حس بد در شخص مقابل شده و یک حمله شخصی تلقی میشوند.
ترول یا اوباش آنلاین؟
ترولها، هیولاهایی غولپیکر یا کوتولههای بدجنسی هستند که گاهی دارای قدرت جادویی میشوند. ترولها که با انسانها دشمنی میورزند در قصرهایشان زندگی میکنند و با تاریکی هوا نواحی اطراف را تحت سیطره خود در میآورند و اگر در معرض آفتاب قرار بگیرند میترکند یا سنگ میشوند!
همه ما گاهی ترول میشویم، تحقیقات جدید دانشمندان کامپیوتر دانشگاه Stanford و Cornell نشان داده است که این امکان وجود دارد هر شخص منطقی هم دست به نوشتن یک پست یا کامنت در شبکههای اجتماعی کند که حاوی آزار و اذیت آشکار باشد اما این اتفاق آخر هفتهها یعنی پنجشنبه و جمعه ساعت 10 شب تا 3 صبح بیش از هر موقع دیگری رخ میدهد!
یعنی بیشتر مردم در این ساعات بعد از طلوع ماه، خود به خود به یک ترول یا بهتر است بگوییم غول وحشتناک تبدیل میشوند، آنجاست که باید جان و مالتان بردارید و تا چشم کار میکند فرار کنید، چون این غولهای اینترنتی با یک ضربه کُشته میشوند و با یک ضربه دیگر احیا!
آیا بستن کامنتها مانع از نفوذ ترولها خواهد شد؟
یکی از راههای سد نفوذ ترولها در اینترنت راهکار اخیر فیسبوک برای بستن امکان ارسال کامنت در اینستاگرام بود، رسانههای بیشماری برای جلوگیری از اوباشگری آنلاین امکان ارسال نظرات را بستهاند.
بسیاری دیگر با سرمایه گذاریهای گسترده سعی در آرامسازی جو دارند و با به کارگیری فیلترینگ الگوریتمی و هوش مصنوعی، کامنتهای سمی را خنثی میکنند.
یوتیوب و اینستاگرام هر دو فیلترینگ مشابهی دارند، اسنپ چت نیز به هیچ وجه امکان نفوذ ترولها یا همان اوباش اینترنتی خودمان را نمیدهد.
اما اساس توئیتر بر مبنای نبرد تن به تن ترولها شکل گرفته است و همین موضوع باعث شده این کمپانی بیشتر اوقات یک بازنده باشد!
اما اگر سیستمهایی که استفاده میکنیم ما را به رفتارهای زننده اینچنینی تشویق کنند آیا به وعده اینترنت در روزهای نخست پیدایش خود یعنی یک تشکیل یک جامعه مدنی بزرگ و یکپارچه، دست خواهیم یافت؟
مقصر اصلی شکلگیری دار و دسته اوباش آنلاین کیست؟
لذتبخشتر از این نیست که گناه را گردن دیگران بیندازیم اما به گفته Michael Bernstein کارشناس تعاملات انسان و رایانه در دانشگاه استنفورد، بعضی از افراد واقعا جامعهستیز هستند، در وجود همه ما یک ترول جانسخت وجود دارد و ممکن است هر لحظه تحریک شود.
در صورتی که ترولهای درونی خود را کنترل نکنیم فضای اینترنت مملو از تهدید به خشونت، تروریسم روانی و رفتارهای توهینآمیز آنلاین خواهد شد.
آنچه یک فرد را به یک ترول یا اوباش اینترنتی تبدیل میکند خلق و خوی اوست، به گفته محققان با نگاهی به توئیتهای افراد متوجه خواهید شد که لحن حرف زدن آنها به هنگام صبح مثبتتر است و در ساعات دیگر روز به مرور منفی میشود.
کاملا خواهید توانست الگوی رفتاری کاربران را در طول هفته حدس بزنید، آخر هفتهها زمانی است که ترولها از غارهای خود خارج میشوند و زمین و زمان از دستشان در عذاب خواهد بود!
این تیم تحقیقاتی متوجه شدند یک کامنت سمی دیگران را هم به اوباشگری تشویق میکند و بیتوجه به موضوع پست یا مقاله، همه ارازل و اوباش اینترنتی یکجا جمع میشوند برای شاخ و شانه کشیدن!
یک ترول حتی با کامنت خود میتواند برای کسانی که هرگز تجربهای نداشتهاند به یک منبع الهام تبدیل شود و آنها را نیز آلوده کند.
دقیقا همان اتفاقی که در دنیای واقعی میافتد، وقتی دو نفر به دلیل نامشخصی با هم درگیر میشوند، یک ساعت بعد شاهد خواهید بود که جمع کثیری به دلایلی کاملا نامشخصتر به آنها پیوستهاند و در حال کوبیدن بر سر و کله یکدیگر هستند.
تاثیر خلق و خو بر میزان اوباشگری آنلاین
محققان Stanford و Cornell در یک آزمایش کنترل شده، تاثیر خلق و خو را در میزان شدت گرفتن حس اوباشگری اینترنتی در افراد مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند چرخش خلق و خو، ناگهان یک کوتوله را به یک غول خشمگین اینترنتی تبدیل خواهد کرد.
کمپانیهایی اینترنتی یا صاحبان شبکههای اجتماعی همچون اینستاگرام قدرتی برای کنترل خلق و خوی ما ندارند اما در دیزی باز است حیای گربه کجا رفته؟
این وظیفه ما است که خود را کنترل کنیم اما این کمپانیها هم میتوانند طراحی سیستم خود را تغییر دهند. علاوه بر ایجاد پلتفرمهای خنثی و بیطرف برای بحث آنلاین، این کمپانیها باید بحثی که شکل دادهاند را مدیریت کنند.
برقراری ارتباط از طریق صفحه نمایش و صفحه کلید نوعی فاصله روانی ایجاد میکند. اگر این کمپانیها در اجرای مسئولیتی که قبول کردهاند موفق نباشند، در اصل کاربران را به رفتارهای خصمانه و ضداجتماعی تشویق خواهند کرد.
الگوریتمها هم در مبارزه با این هیولاهای آنلاین ناتوان هستند
مدیران شبکههای اجتماعی نیز با آگاهی از این موضوع دست به کار شدهاند و برای مثال توئیتر، کاربری که توئیت توهینآمیز ارسال کند را 12 ساعت بلاک یا حسابهایی که بطور مشخص برای آزار و اذیت دیگران ساخته شدهاند را بلاک میکند.
فیسبوک و گوگل هم الگوریتمهای خاص خود را برای برخورد با اوباش اینترنتی دارند.
کامنتها باید قبل از انتشار برای شکلدهی به یک بحث زنده و مدنی تعدیل شوند، برای مثال یک وبسایت نروژی سیستمی طراحی کرده است که کاربر باید قبل از گذاشتن کامنت به چند سئوال کوچک پاسخ دهد تا مشخص شود دقیقا مقاله را خوانده است و محتوای آن را متوجه شده و سپس تصمیم گرفته حساب شده کامنت بگذارد.
چاره چیست؟
اگر خودِ کاربران نخواهند هیچکدام از این راهکارها کارساز نخواهند بود. افزایش ظرفیت کاربران برای پذیرش نظرات دیگران راه حل این موضوع است، متمدن باشیم به خاطر هر موضوع بیارزشی خانواده همدیگر را مورد عنایت قرار ندهید و دار و ندارتان را نثار این و آن نکنید.
این موضوع را قبول کنیم که هر انسانی متفاوت خلق شده است و قرار نیست همیشه همه چیز همانطوری که ما فکر میکنیم درست باشد.
گیریم حرفتان را هم به کرسی نشاندید، دلتان هم خنک شد، مرحله بعدی چه خواهد بود، چه نصیبتان میشود؟ نگاهی به پستها و نظرات دیگران داشته باشیم و اگر مورد قبول ما نیست بدون خصومت آنلاین از کنارش عبور کنیم.
قبول کنیم که نمیتوان برای افکار انسانی مرزی مشخص کرد. درگیریهای آنلاین به یک پادزدهر ماندگار نیاز دارند که در دست خود کاربران است.
هات اب نیوز