سامسونگ با معرفی مجموعه سه تایی گوشی های ضد آب سری A خود در سال ۲۰۱۷، ورود خوبی به بازار اسمارت فون های اندرویدی میان-رده داشت. بزرگترین گوشی در بین این سه، Galaxy A7 است که از نظر مشخصات فنی تا حدود زیادی – چیپست Exynos با معماری ۱۴ نانومتری و دوربین ۱۶ مگاپیکسلی- مشابه مدل Galaxy A5 بوده که البته نمایشگر آن دارای قطری تا یک و نیم اینچ (۳٫۸ سانتی متر) بیشتر و همچنین باتری آن دارای ظرفیتی تا ۲۰ درصد بیشتر است. اما آیا تنها این دو مورد برای تفاوت قیمت بین این دو گوشی کافی است؟

محتویات داخل جعبه

• دستگاه گلکسی A7 (2017)، مدل SM-A720F/DS، دو سیمکارته
• دفترچه راهنما و برگه های مربوط به وارانتی محصول
• ابزار اجکتور سیمکارت
• کابل USB-A به USB-C
• هدفون سفید سامسونگ مدل EHS64 به همراه سری های پلاستیکی قابل تعویض
• شارژر دیواری ۲A (ولتاز ۹V و جریان ۶۷ آمپری یا ولتاژ ۵ ولتی و جریان ۲ آمپری، ۱۵ وات)

طراحی

سامسونگ در حال وارد کردن شاسی های ترکیبی شیشه و فلز پرچمدار خود به بازار محصولات مقرون به صرفه است

گلکسی A7 در نگاه اول و قبل از در دست گرفتن، یک گوشی مشکیِ خیلی معمولی به نظر می رسد، اما همین که در دست گرفته می شود، کیفیت ساخت استثنایی و عالی آن خودنمایی می کند. این گوشی البته در رنگ های دیگری نیز ارائه شده که رنگ pastel blue آن بسیار چشم نواز است. سامسونگ در سال جاری، طراحی شیشه و فلز پرچمدار خود را در گوشی های میان رده خود نیز لحاظ کرده است و در نتیجه در طراحی A7 شاهد فریمی تیره و فلزی قرار گرفته در بین دو صفحه شیشه ای هستیم. البته باید گفت که خبری از شیشه گوریلا گلس ۵ نبوده و همانند سایر انواع شیشه ها، در صورتی که صفحات شیشه ای این گوشی نز تحت تاثیر نیروی بیش از اندازه ای قرار بگیرند، ترک خواهند خورد.

گوشی A7 (2017)، دستگاهی در سایز کاملا بزرگ با نمایشگری ۵٫۷ اینچی است. بزرگترین جنبه منفی ای که می توان برای این گوشی در نظر گرفت، دقیقا همین نمایشگر نسبتا بزرگ آن است که کار با آن را به صورت یک دست مشکل کرده، مخصوصا وقتی یک قاب بر روی آن به منظور محافظت قرار گرفته باشد.

با تصمیم سامسونگ مبنی بر تغییر دادن جای اسپیکرها و منتقل کردن آنها از پشت یا پایین بدنه به کناره سمت راست، شاهد کناره شلوغ تر نسبت به گذشته هستیم. این تصمیم به هدف پوشیده نشدن اسپیکرها حین برخی فعالیت ها – به طور مثال قرار گرفتن گوشی رو میز – صورت گرفته است. این جابه جایی بسیار مناسب بوده و حفره های اسپیکر حتی به هنگام دیدن ویدیو در حالت افقی landscape نیز به راحتی پوشیده نمی شوند. دکمه پاور در کناره سمت راست و دکمه های تنظیم صدا درکناره سمت چپ و به صورتی نازگ و با پهنای کم قرار گرفته اند که البته باید گفت از فلزی محکم برای ساخت آنها استفاده نشده و به نظر در جای خود لق می خورند، همچنین پیدا کردن آنها به صورت حسی و بدون نگاه کردن به گوشی نیز کار راحتی است.

علاوه بر اینها، قابلیت دو سیمکارته بودن برای این گوشی در نظر گرفته شده که می توان همزمان یک کارت حافظه microSD نیز وارد آن کرد، برخلاف اکثر گوشی های دو سیکارته که حتما باید بین دو سیکارته بودن یا استفاده از کارت حافظه یکی را انتخاب کرد. همچنین اسلات های سیمکارت به صورت plug and play بوده و نیازی به خاموش کردن گوشی برای اضافه کردن یک سیمکارت دیگر یا جابه جا کردن سیمکارت ها نیست.

نمایشگر

همان نمایشگر قدیمی AMOLED با همان مزایا و معایب

در اینجا شاهد همان نمایشگرهای Super AMOLED معمول در سایز ۵٫۷ اینچ و با رزولوشن ۱۰۸۰×۱۹۲۰ پیکسل هستیم. نمی توان خیلی به رزولوشن پایین نمایشگر این گوشی خَرده گرفت چراکه برای چنین گوشی ای کاملا کافی به نظر می رسد، ضمن اینکه باعث هرچه طولانی تر شدن طول مدت زمان شارژدهی گوشی می شود. اما می توان نسبت به زاویه های دید نمایشگر آن نظر منفی داد بطوریکه با اندکی متمایل کردن گوشی، رنگ ها بیش از حد سرد شده و به سمت آبی گرایش پیدا می کنند که مسلما برای کاربری که به پنل LCD عادت داشته باشد، بسیار آزار دهنده خواهد بود.

به غیر از این اگر نمایشگر Galaxy A7 در حالت بیسیک قرار داده شود، رنگ هایی زنده با کمترین سطح اشباع را شاهد خواهیم بود. در حالت پیش فرض Adaptive، گوشی تبدیل به AMOLED ای معمولی با همان رنگ های درخشان خواهد شد. روشنایی نمایشگر A7 به اندازه کافی بوده و نسبت بازتاب در آن کم است، بنابراین برای استفاده در خارج از منزل و فضای بیرونی مناسب و راحت است.

برای صفحه نمایش A7 همچنین حالت « همیشه روشن » یا « Always-on Display» نیز در نظر گرفته شده که در آن اطلاعات مربوط به زمان، تاریخ و نوع نوتیفیکیشن های دریافتی که هنوز توسط کاربر چک نشده اند، حتی در حالت قفل بودن نمایشگر نیز نمایش داده می شوند.

رابط کاربری

گوشی А۷ مبتنی بر اندروید ۶٫۰ مارشمالو بوده اما با این حال مجهز به رابط کاربری جدید سامسونگ به نام Grace بوده و بنابراین نمی توان با اطمینان کارا نبودن مارشمالو نسبت به نوقا در این گوشی نظر داد. در Grace که جایگزینی برای TouchWiz محسوب می شود، همه چیز شفاف تر، مرتب تر و منسجم تر به نظر می رسد. این رابط کاربری تقریبا مشابه چیزیست که در گوشی های گلکسی اس ۷ و اس ۷ اج که به  اندروید نوقا آپدیت شده اند، شاهد آن هستیم.

در کل باید به قابل تحسین بودن معرفی این رابط کاربری توسط سامسونگ اقرار کرد. Grace علاوه بر ظاهر خوب، کاربری راحتی نیز دارد. سامسونگ در Grace نسبت به بازطراحی اپلیکیشن های اصلی نیز اقدام کرده و هم اکنون کار با تمامی آنها بسیار رضایت بخش خواهد بود. تقویم سامسونگ بسیار سریع تر شده و تغییرات آب و هوایی در آن نمایش داده می شود که کاملا نیز قابل اطمینان است، اپلیکشین Mail نیز نسبت به گذشته ظاهر بهتری پیدا کرده و برخلاف نسخه های قبلی تنظیمات مربوط به Gmail راحت تر شده است.

آپشن های بیشتری به صفحه مربوط به نوتیفیکیشن ها اضافه شده که در بین آنها می توان به قابلیت جستجوی مستقیم اپلیکیشن ها در app drawer اشاره کرد که دارای دو میانبر یکی برای جستجو در Play Store یا app store سامسونگ است.

تجربه کار با کیبورد گلکسی A7 (2017) نیز بدون عیب و ایراد بوده و مثل همیشه با کیبورد سامسونگ که در بین تمام کیبوردهای اندرویدی، دقیق ترین و سریع ترین است روبرو هستیم.

پردازنده، عملکرد و حافظه

در ساخت گوشی A7 (2017) از یک پردازنده جدید میان-رده که به نسبت نسل پیشین خود تا ۳۶ درصد بهره وری انرژی بیشتری دارد استفاده شده است. نام این پردازنده Exynos 7880 بوده که یک چیپ هشت هسته ای با هشت هسته CPU از نوع Cortex A53 بوده که براساس معماری FinFET و با لیتوگرافی ۱۴ نانومتری ساخته شده است. عملکرد این دستگاه آنطور که انتظار می رود خوب نبوده و سرعت کلاک پردازنده آن در مقایسه با بهترین پردازنده های اسنپدراگون پایین تر بوده و دارای پردازنده گرافیکی خیلی معمولی Mali است. اما باید این نکته را در نظر گرفت که معماری این گوشی power-sipping بوده که بنابراین حجم کارها به صورتی متوازن توزیع خواهد شد.

به غیر از وقفه های معمولی و کندی عملکردی که عادی به نظر می رسد، مورد منفی دیگری در خصوص عملکرد روان این گوشی وجود نداشته که البته بیانگر ویژگی های غنی رابط کاربری Grace نیز هست. حافظه رَم در نظر گرفته شده برای A7، ۴ گیگابایتی بوده که برای مثال باعث سرعت بخشیدن به پردازش های مربوط به جابه جایی بین اپلیکیشن ها خواهد شد.

همچنین حافظه ذخیره سازی داخلی ۳۲ گیگابایتی برای A7 لحاظ شده که البته ۲۴ گیگ از آن قابل استفاده بوده و مدل دو سیمکارته از این گوشی نیز دارای یک اسلات اختصاصی برای کارت حافظه microSD به منظور افزایش حافظه ذخیره سازی است.

اتصالات

گلگسی A7 (2017) مجهز به NFC بوده و از Samsung Pay به منظور انجام پرداخت های وایرلس پشتیبانی می کند. ضمن اینکه قابلیت اتصال به وای فای دو بانده، بلوتوث ۴٫۲ و جی پی اس نیز فراهم است. خوشبختانه پورت USB نوع سی نیز در پایین بدنه قرار گرفته است.

دوربین

هر دو دوربین های اصلی و سلفی این گوشی دارای سنسورهای ۱۶ مگاپیکسلی هستند، دوربین اصلی مجهز به فلش LED بوده و گشادگی دریچه دیافراگم آن نیز f/1.9 است، اما فاقد هر نوع لرزشگیری بوده و از ویدیوهایی با کیفیت ۴K نیز درآن پشتیبانی نمی شود.

اپلیکیشن دوربینی که در A7 وجود دارد، عملکرد بسیار خوبی دارد و تنها با دوبار کلیک کردن بر دکمه home می توان به راحتی به آن دسترسی داشت. سامسونگ بسیاری از آپشن های اضافی و غیر لازم را نیز در این اپ حذف کرده و تنها دکمه های شاتر، ضبط ویدیو، میانبر گالری تصاویر، کنترل های فلش، تنظیمات و گزینه انتخاب دوربین سلفی باقی مانده اند.

کاربرانی که مایل به استفاده از امکاناتی شبیه به ISO و کنترل های تراز سفیدی هستند، می توانند با کشیدن صفحه به سمت چپ و انتخاب حالت دوربین Pro به تمامی آنها دسترس داشته باشند. کشیدن صفحه به سمت راست نیز دسترسی به حالت های HDR، Panorama و سایر حالت ها را ممکن می سازد.

باتری

مدت زمان شارژدهی Galaxy A7 بسیار بالا بوده که سرعت شارژ آن نیز سریع است

هر سه گوشی های سری A که امسال توسط سامسونگ معرفی شده اند، همگی داری مدت زمان های شارژدهی بالا هستند. باتری ۳۰۰۰ میلی آمپری گوشی Galaxy A5 (2017) توانست به مدت ۱۱ ساعت با صفحه روشن دوام بیاورد و باتری ۳۶۰۰ میلی آمپری Galaxy A7 (2017) نیز مدتی برابر ۲۰ درصد بیشتر از A5 و حدود ۱۳ ساعت در حالت صفحه روشن دوام آورد. در تست انجام شده، روشنایی نمایشگرها در حالت ۲۰۰ نیت تنظیم شده اند. به غیر از تعداد کمی گوشی معمولی با باتری های ۴۰۰۰ الی ۵۰۰۰ میلی آمپر، تنها رقیب A7 از نظر شارژدهی باتری که امتیاز بالاتری را تست مربوط کسب کرده، Moto Z Play Droid است که البته بدنه آن ضد آب نبوده، سرعت شارژ کندتری داشته و نسبت صفحه به بدنه در آن نسبت به A7 بدتر است.

vitrino