تیم های ملی فوتبال ایران و چین امروز در ورزشگاه آزادی به مصاف هم می روند. پیش از این بازی تحلیل فنی از دو تیم را بخوانید:
تیم ملی چین در بازی با کره جنوبی نشان داد که تغییراتی اساسی نسبت به بازیهای قبلی اش در سیستم حرکتی و تاکتیکی ایجاد کرده است که مهمترین آنها عبارتند از :
– نظم و حرکت تیمی در حالت تدافعی .
– تغییر حالت تیم، از دفاع به حمله.
-پوشش دادن مرکز دفاعی خود در نیمه خودی.
– اضافه شدن عالی وینگرها در حملات سریع.
– جابجایی تیمی در نیمه خودی و ایجاد برتری عددی نسبت به بازیکن صاحب توپ( تیم حریف).
اما عمده نکته منفی در تیم ملی چین، باز گذاشتن کنارهای زمین است که به حریفان اجازه نفوذ از جناحین را می دهد. هر چند آنها سعی می کنند با جابجایی تیمی در عرض زمین این خلاء را جبران کنند.
برای تیم ملی چین پوشش دادن مرکز زمین اهمیت بیشتری دارد ، همانگونه که در بازی قبلی آنها در برابر کره جنوبی مشاهده کردیم.
با توجه به اینکه گرفتن تساوی یا به عبارتی نباختن در تهران برای تیم ملی چین بسیار با اهمیت است ، آنها از ابتدای زمین خود پرسینگ را انجام خواهند داد.
تیم ملی ایران با توجه به نفرات سرعتی و رونده در جناحین می تواند نفوذ از کناره ها را در تاکتیک خود بکار ببرد. نکته ای که در این روش خیلی حائز اهمیت است، ارسالهای هدف دار و همچنین پر تعداد بودن در منطقه جریمه تیم ملی چین است. ( چون در بازی قبل تیم ملی چین با کره جنوبی ، تیم کره بارها از جناحین نفوذ کرد ولی ارسالهای آنها حساب شده نبود.)
اصولا در برابر تیمهای که تجمع و فشردگی را در مرکز و در حالت تاکتیک دفاعی خود اتخاذ می کنند، می توان از روشهای زیر در تاکتیک تهاجمی بر علیه آنها استفاده کرد:
– به گردش درآوردن سریع توپ در عرض، این حرکت باعث می شود که جابجایی چند باره تیم دفاع کننده به چپ یا راست زمین ، نظم و فشردگی خطوط دفاع تیمی را مختل کند.
– فرصت سازی برای شوت زدن از پشت منطقه جریمه.
– پاسهای ترکیبی، کوتاه و سرعتی در عمق دفاع حریف .
– حرکات پا به توپ مهاجمان تکنیکی و ریز نقش در حالت تک به تک .
– فرار از تله های افسایدگیری بوسیله فضاهای بوجود آمده بین بازیکنان و همچنین عدم تمرکز خط دفاعی حریف در اثر جابجایهای طولی -عرضی.
تیم ملی ایران باید در زمان حمله فاصله استاندار بین خطوط خود را حفظ کند تا در زمان از دست دادن توپ اسیر حملات سریع یا ضد حمله حریف قرار نگیرد. همچنین با پرسینگ سریع بازیکن صاحب توپ حریف، فرصت بازسازی( پاس های مناسب و طولی) و حرکت پا به توپ به او را ندهند. با توجه به سرعتی بودن نفرات تهاجمی تیم ملی چین احتمالا در مرکز دفاع تغییر بوسیله کادر فنی تیم ملی ایران نداریم و اگر تغییر باشد بیشتر در جناحین یا در رأس خط حمله دیده خواهد شد.
با توجه به تجمع تیم ملی چین در مرکز زمین و پوشش عمق دفاع خود ، تیم ملی ایران کمتر خواهد توانست با ارسال یا پاس بلند به قلب دفاع آنها ( مثل بازی با قطر که تیم ملی حسابی از آن سود برد) ازموقعیت های مناسب بهرمند شود ، مگر اینکه با طرح های فریبنده فواصل عرضی و طولی در تیم ملی چین را بیشتر کند و همچنین باعث شود خط دفاع آنها جلوتر بازی کند.
با توجه به اینکه دروازبان آنها اکثر ضربات ( شوتها و ارسالها) را دفع می کند ، مهاجمان تیم ملی ایران برای توپ های دوم باید برنامه ریزی مناسبی داشته باشند.
تحلیل از رضا پرکاس ، مربی فوتبال از آلمان
