نقد و بررسی بازی The Crow’s Eye

“به قلم احسان عباسی نسب”

“نقد این بازی بر مبنا نسخه ارسالی سازندگان برای وبسایت پردیس‌گیم نوشته شده است”

سعی‌کنید در ذهن‌تان عنوانی را نصویر کنید که مخلوطی است از اتمسفر رعب‌آور و تاریک دو قسمت ابتدایی سری Bioshock، معماهای نه‌چندان چالش‌برانگیز اما با ساختاری مشابه بازی Portal و یک ضدقهرمان دیوانه و حال‌به‌هم‌زن که “جوکر” را برایتان تداعی می‌کند. اگر از نتیجه نهایی تصویری که در ذهن‌تان ساختید خوشتان آمد، آن وقت تجربه‌کردن The Crow’s Eye را بر شما ضروری می‌دانم.

The Crow’s Eye یک بازی اول شخص ماجراجویی ترسناک و معمایی است که تیم توسعه‌دهنده آن یعنی 3D2 Entertainment پس از معرفی بازی با فاصله اندکی آن را به صورت انحصاری برای رایانه‌های شخصی روانه بازار کرد. سازندگان پیش از انتشار بازی اعلام کردند که در ساخت بازی از عناوین مشهوری مانند Amnesia، Bioshock و Portal الهام گرفته‌اند و اینکه قرار است با یک بازی ترسناک با ریشه‌های روانشناختی قوی طرف باشیم. اما آیا بازی نهایی توانسته کیفیت لازم را داشته باشد؟

بازی شما را در نقش مردی قرار می‌دهد که ناگهان در اتاق تاریکی در دانشگاه پزشکی به نام Crowswood از خواب بیدار می‌شود و اصلا به یاد ندارد چگونه و چرا در این‌جا قرار گرفته است (اوج کلیشه!)، اما شما خیلی‌زود با پروفسور دیوانه‌ای به نام Wiliam Holtwick آشنا می‌شوید که ظاهرا به دامش افتاده‌اید و با خنده‌های شیطانی‌اش می‌خواهد شما را اذیت کند. با پیشرفت در بازی، بحث گم‌شدن مرموز 5 دانش‌آموز و کارگاه پرونده آن‌ها در 20 سال پیش باز می‌شود و حالا شما باید همزمان برای زنده‌ماندن و فهمیدن حقیقت، تمام تلاش خود را به کار بگیرید.

بخش اعظمی از خط داستانی توسط اسناد، نوشته‌ها و نوار‌های رادیویی روایت می‌شود که با کمی جستجو در نقشه می‌توانید آن‌ها را پیدا کنید. مهم‌ترین نقطه قوت بازی، همین داستان رازآلود و جذاب‌اش است که رفته رفته اوج می‌گیرد و شما را برای دانستن بیشتر  جزئیاتش وادار می‌کند که جای‌جای Crowswood را به منظور یافتن سرنخ‌های بیشتر بو بکشید. البته نمی‌توان از شباهت‌های بسیار زیاد نحوه روایت داستان The Crow’s Eye با مجموعه Bioshock گذشت که در این یک مورد به داد بازی رسیده است. در یک دید کلی، بازی کلیشه‌ای آغاز می‌‌‌‌شود اما در نهایت داستانی منحصربه فرد را در اختیارتان می‌گذارد که شدیدا ارزش شنیده شدن دارد.

عمده ایردات The Crow’s Eye اما به گیم‌پلی آن برمی‌گردد. بازی در متعادل‌کردن جنبه‌های ترسناک و معمایی گیم‌پلی ناتوان عمل می‌کند و همین عامل ضربه شدیدی را به محصول نهایی وارد کرده است. چیزی که در اینجا می‌بینیم عملا دو نیمه متفاوت است که  نیمه اولش بیشتر به یک بازی ماجراجویی رازآلود قوی شباهت دارد و نیمه دیگر به یک بازی معمایی خسته‌کننده. با این‌حال معماهایی هم که در بازی می‌بینیم، شباهت‌های انکارناپذیری به معماهای سری Portal دارد و در حین حل کردن آن‌ها، یک حس “تکرار” اعصاب خردکنی به شما القا می‌شود.

از طرفی طراحی معماها و پازل‌ها نیز در سطح قابل قبولی نیست و همگی نحوه حل شدن‌‌شان در نگاه اول قابل تشخیص است. حتی آن‌هایی که ممکن است چند دقیقه وقت شما را بگیرند آن طور که باید و شاید “چالش‌برانگیز” نیستند.

فراموش نکنیم که The Crow’s Eye در نگاه اول قرار است یک بازی ترسناک باشد اما در کمال تاسف محصول نهایی به هیچ‌وجه به استاندارد‌های این سبک نزدیک نمی‌شود. علی‌رغم داشتن اتمسفر دلهره‌آور و موسیقی پس‌زمینه قدرتمند که به طرز شگفت‌انگیز باهم عجین شده‌اند، ترفند اصلی سازندگان برای ترساندن شما در چندتا Jump Scare آبکی خلاصه می‌شود و دیگر هیچ. اگر می‌خواهید با تجربه کردن این عنوان “بترسید” باید بگوییم که بهتر است این ترس را در بازی‌های دیگری جست ‌و جو کنید.

بازبینی تصویری

نکات مثبت

اتمسفر فوق العاده دانشگاه Crowswood University

داستان رازآلود و منحصربه‌فرد

موسیقی دلهره‌آور و دوبله انگلیسی حرفه‌ای گویندگان

نکات منفی:

بازی هرگز ترسناک نیست

طراحی بد و گاها تکراری معماها

Jump Scareهای آبکی و منسوخ‌ شده

سخن آخر:

The Crow’s Eye در طول چند ساعتی که ممکن است مخاطب را درگیر خودش کند آن‌قدر رنگ عوض می‌کند که تشخیص این‌ که در حال بازی‌ کردن عنوانی در چه سبکی هستید واقعا دشوار می‌شود. بازی پر از معماهای گوناگون است اما معماهایش هرگز مخاطب را با یک چالش فکری درست و‌ درمان درگیر نمی‌کند. با این‌حال یک برگ برنده‌ی بزرگ دارد و آن هم “داستان رازآلود”ش است که می‌تواند هر بازیکنی را شیفته خودش کند. لذت بردن از The Crow’s Eye بستگی به آن دارد که با چه دیدی به سراغش بروید.

 Verdict

The Crow’s Eye may draw its players attraction and involve them with the game, but the point is that the game changes its course and colors several times throughout the way, to the point that’d really hard to tell what are we playing at the moment. The game is full of riddles and puzzles but unfortunately those fail to challenge your mind. All of these aside, The Crow’s Eye’s ace card is its mysterious and pleasing story. Thus in overall, enjoying The Crow’s Eye depends on how you look at it and

Score: 6

پردیس گیم