فناوری “زنجیره بلوکی” زمینه‌ساز ساخت یک اینترنت جدید
از زمان تولد زبان گرفته تا ظهور اینترنت، فناوری‌هایی که بشر را به سوی جلو هدایت کرده‌اند، امکان همکاری در مقیاسهای جدید میسر شده است. ما بر هدف مشترکی تکیه کرده و با همکاری درصدد افزایش اندازه و قدرت بر آمده‌ایم.
امروزه بسیاری از ما انسان ها بصورت آنلاین از فضای اینترنت بهره می بریم؛ و هدف ۳٫۵ میلیارد نفر در اشتراک گذاری اطلاعات و دانش امری قابل حصول می باشد. پس چرا اینترنت ما را متحد نساخته است؟ چرا اعتماد ما نسبت به سازمان ها، دولت، رسانه و کسب و کار رو به کاهش است؟ چرا انجام مصالحه برای دستیابی به خواسته‌های مورد نظر به امری سخت و دشوار تبدیل گشته است؟ البته جواب های بسیاری وجود دارد، اما به این جواب ساده دقت کنید: اینترنت ورشکسته است.
اینترنت باعث آزاد شدن دسترسی مردم به اطلاعات در حوزه‌ای که قبلا علمی- تخیلی قلمداد می شد، گردید. متون، ویدئوها و ایده‌ها بطرز وسیعی در دسترس قرار گرفت. توانایی انسان برای برقراری ارتباط با همدیگر، ساماندهی گروه‌ها و طرح‌ریزی فعالیت‌ها، رشد فزاینده‌ای پیدا کرد. اما درست زمانی که به نظر رسید جهان گسترش پیدا کرده، نوع جدیدی از اطلاعات که از موارد قبلی بسیار ارزشمندتر بود، شناسایی شد. اینترنت این امکان را به ما داد تا دست به تولید، گردآوری و بکارگیری اطلاعات غنی در خصوص افراد، برنامه‌ها، شرکت‌ها، بازارها و جوامع بزنیم. گروه کوچک و منحصربفردی از کاربران اقدام به برداشت اطلاعات در فضای مجازی کردند تا با ذخیره‌سازی آنها، اهرمی برای منافع ِ شخصی دست و پا کرده باشند.
در غایت، ذهن ما انسان‌ها و توانایی آنها برای ایجاد ایده‌های جدید بعنوان منبع نهایی ثروت انسان مطرح خواهد شد. این منبع اصلا محدودیتی ندارد. برای مقابله در برابر خصوصی‌سازی اطلاعات، هکرهای زیرزمینی وارد کار شده و اطلاعات را در دسترس عموم مردم قرار دادند. این جنبش باعث ظهور لینوکس، ویکیپدیا و تعداد بی‌شماری، پلاتفرم، ابزار و پروژه‌هایی شد که به موفقیت به کار خود ادامه دادند. اما در جنگ بر سر کنترل وب ۱٫۰ و ۲٫۰ با شکست مواجه گردید. گرد آورندگان داده‌های شخصی از قبیل فیسبوک و گوگل پیروز پیکار بودند.
اما سرانجام ورق بر می گردد. امروزه ما از شانسی برای راه‌اندازی اینترنت جدید برخورداریم. بازیگران بزرگ در حال شناخت و پی‌بردن به منافع فضای باز اطلاعاتی هستند و به کاوش مدل‌های کسب و کار ناشی از آن می پردازند. تولیدکنندگان و توسعه‌دهندگان در صورتی می توانند قدرت یابند که ما به موقع دست به دست هم بدهیم. ما می توانیم اینترنتى پدید آوریم که کاربران را در اولویت قرار بدهد.
سیستم زنجیرۀ بلوکی(Blockchain) از سال ۲۰۰۸ توسط ساتوشی ناکاموتو بنیان نهاده شد تا به امروز به آرامی در حال رشد است. زنجیره‌ی بلوکی به عنوان زیرساختی برای بیت کوین می‌باشد. بیت کوین نوعی پول دیجیتال است که به سرعت محبوب شده است. در زمان انتشار آن، یک XBT ارزشی معادل ۱۰۳۱٫۱۴ دلار آمریکا را داشت. زنجیره‌ی بلوکی یک شبکه‌ی اینترنتی همتا به همتا است که ارتباط محرمانه میان دو کاربر را برقرار می‌کند. اطلاعات ذخیره شده در تکنولوژی زنجیره‌ی بلوکی توسط کنترل کننده‌ی متمرکزی مدیریت نمی‌شود و تمامی نقل و انتقالات در دفتر کل زنجیره‌ی بلوکی ثبت می‌شود.
زنجیره‌ی بلوکی علاوه بر بانکداری و پول به سرعت در حال تاثیرگذاری بر نحوه‌ی تجارت در زمینه‌های دیگر است. مشهورترین نسخه‌ی زنجیره‌ی بلوکی اتریوم نام دارد. اتریوم در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین در شرکت سوئیسی اتریوم توسعه داده شد. اتریوم یک “زنجیره‌ی بلوکی” سفارشی است که در سیستم‌های پرداخت، سرمایه‌گذاری جمعی، سرمایه‌گذاری طلا و دیگر کاربردهای محاسبات ابری، کاربرد دارد. سیستم زنجیره‌ی بلوکی سفارشی علاقه‌ی نام‌های بزرگی در تکنولوژی همچون اینتل، مایکروسافت، اکسنچر، چندین بانک بزرگ و زنجیره‌های بلوکی استارتاپی را در سراسر جهان برانگیخته است.
شرکت‌های جهانی همچون مرسک در حال به کارگیری سیستم‌های “زنجیره‌ی بلوکی” برای نگهداری سوابق و اشتراک‌گذاری اطلاعات می‌باشد. این تغییرات صنعتی توسعه دهندگان زنجیره‌ی بلوکی را به سطح جدیدی ارتقا داده است. مدیر شبکه اجتماعی تلگرام نیز بتازگی اعلام کرده قصد دارد از سیستم نفوذناپذیر Blockchain برای تلگرام استفاده نماید.
در صورت فراگیر شدن سیستم زنجیره بلوکی شاید تحولی در نحوه استفاده ما از اینترنت به وجود آید؛ تغییری از اینترنت اطلاعاتی به سمت اینترنت ارزشی. پس بدون نیاز به هیچ واسطه‌ای امکان تبادل و برقراری ارتباط مهیا خواهد شد. در این دنیای جدید، ما ارزش خود را با خود حمل می کنیم؛ ارزشی که به خودمان تعلق دارد، فقط خودمان. نمایش ارزشی که در حوزه مجازی وجود دارد در صورت ادغام با داده‌هایی که در واقعیت به چیز به درد نخور تبدیل می شود، بسیار غنی می گردد.
در واقع وقتی هویت جهانی درست کنیم، مبنایی مورد قبول و مشترک، بدون نیاز به مرجعیت به وجود می آید. چه می شود اگر سیستمی بسازیم که قابل برنامه‌نویسی، منطقی و امن باشد؟ چه می شود اگر همه افراد آن را به اشتراک بگذارند، به آن دسترسی داشته باشند، درصدد گسترش آن بر آیند؟ ما می توانیم از فناوری برای بهتر کردن “جهان” استفاده نماییم.
برگرفته از Blockchain
