کیهان نباید وجود داشته باشد
دانشمندان به تازگی مسأله‌ی مرکزی جهان را تایید کردند: کیهان نباید اصلاً وجود داشته باشد. زیرا هنگام تولد کیهان، حضور مقدار برابر ماده و پادماده باید موجب می‌شد اینها یکدیگر را خنثی کنند، به این معنا که شما قادر نمی‌بودید که این متن را حدود ۱۳٫۸ میلیارد سال بعد بخوانید.
یک تفسیر این است که یک تفاوت اساسی بین ماده و پادماده از وقوع این فاجعه جلوگیری می‌کند، ولی جدیدترین تحقیقات سرن در سوئد نشان می دهد که سوای بارهای متفاوت، آنها از بقیه‌ی جنبه‌ها کاملاً مشابه‌اند. یکی از محققان به نام “کریستین اسمورا” می‌گوید: «تمامی بررسی‌های ما نشان‌دهنده‌ی یک تقارن کامل بین ماده و پادماده است و به همین علت کیهان نباید واقعاً وجود داشته باشد. یک جایی در این میان باید یک عدم تقارن وجود داشته باشد، ولی ما اصلاً نمی‌توانیم بفهمیم که تفاوت در کجاست. منبع شکست تقارن چیست؟»
اگر بخواهیم درست از نقطه‌ی آغاز شروع کنیم، تا جایی که دانش‌مان می‌گوید، بیگ بنگ مقدار برابر ماده و پادماده را تولید کرد – یعنی هم تمامی مواد قابل دیدن در جهان و هم جفت آینه‌ای فرّار آنها را. با توجه به اینکه وقتی ماده و پادماده به هم می‌رسند معمولاً با جرقه‌ای از انرژی ِ خالص نابود می‌شوند – انرژی‌ای که برای تأمین نیروی سفینه‌ی فضایی کافی است – بنابراین باید چیزی که ما هنوز درباره‌ی آن اطلاعی نداریم وجود داشته باشد که وقوع این فرایند را در آغاز جهان متوقف کرده باشد.
خواص مغناطیسی آنتی‌پروتون‌ها، نسخه‌ی پادماده‌ای پروتون‌های رایج، یکی از آخرین امیدهای یافتن عدم توازن بین دو نوع ماده بودند. اما دانشمندان بعد از دقیق‌ترین اندازه‌گیری‌ها می‌گویند هنوز هم هیچ تفاوتی وجود ندارد. از آنجا که پادماده‌ها نمی‌توانند به صورت فیزیکی نگه داشته شوند، دانشمندان از دام پنینگ ذرات باردار استفاده کردند تا آنتی‌پروتون‌ها را در دماهای بسیار بسیار کم، در میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی محصور کنند و آماده‌ی اندازه‌گیری شدن، نگه دارند.
افراد تیم در طی این تحقیق، با نگه داشتن پادماده برای ۴۰۵ روز، رکورد نگهداری پادماده را شکستند. قدرت میدان مغناطیسی تا نه رقم معنادار اندازه گیری شد، که ۳۵۰ مرتبه دقیق‌تر از مطالعات قبلی بود، اما با این وجود تفاوتی بین پروتون و آنتی‌پروتون (یا ماده و پادماده) مشاهده نگردید. اندازه‌ی قدرت مغناطیسی برای افراد علاقه‌مند، ۲٫۷۹۲۸۴۷۳۴۴۱- مگنتون هسته‌ای بود، که با اندازه‌ی مثبت پروتون برابر بود.
از اینجا به چه سو می‌رویم؟
اینطور دانشمندان سرن می‌گویند به سوی دقتی حتی بیشتر از اینها. باید علتی برای اینکه چرا همه‌ی ما داریم اینجا زندگی می‌کنیم و نفس می‌کشیم وجود داشته باشد. یا اینکه ما در یک شبیه‌سازی کامپیوتری عظیم هستیم! آزمایش‌های آتی برای مطالعه‌ی خواص مغناطیسی آنتی‌پروتون‌ها با جزئیات بیشتر برنامه ریزی شده اند، و این موضوع را بررسی می کنند که آیا گرانش می‌تواند تفاوت بین ماده و پادماده، باشد. اسمورا می‌گوید: «احساس می‌کنیم که با ارتقاء آزمایش‌ها توسط تکنیک‌های نوآورانه‌ی جدید، بهبود‌های بیشتری می‌تواند ایجاد شود، و در آینده، پیرو ارتقاء سرن که انتظار می‌رود تا ۲۰۲۱ تمام شود، قادر خواهیم بود به پیشرفت حداقل ده برابری نائل آییم.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature منتشر شده است.
برگرفته از sciencealert
