مزایای نوشتن با مداد و خودکار
امروزه اکثر ما مقالات و پروژههای خود با استفاده از کیبورد مینویسیم و استفاده ما از مداد و خودکار به مقدار قابل توجهی کاهش یافته است و این موضوع به دلیل سرعت و دقت نوشتن با کیبورد است، اما با این حال نوشتن با مداد و خودکار میتواند مزایایی را به همراه داشته باشد که نوشتن با کیبورد با خود به همراه ندارد.
نویسنده سایت میگوید، هنگامی که به جای وارد کردن شماره تلفن به طور مستقیم در گوشی خود، آن را در دفترچه کوچکی نوشتم ، یک رابط تجاری خندهای سر داد و گفت: چه کار جالبی!
من به خاطر این شیوه قدیمی خود خجالت کشیدم، اما با این حال میدانستم که با انجام این کار من شماره تلفن او را در کنار نوشتههایم که مربوط به مکالماتمان است نوشتهام که این کار پیدا کردن مشخصات و شماره آن رابط تجاری را هنگام کار کردن بر روی آن پروژه راحتتر میکرد و من حتی اگر اسم او را فراموش کرده و یا گوشی خود را گم کنم نیز قادر خواهم بود تا اسم و شماره او را بیابم. آن دفترچه، یک مدرک دائمی است.
در دانشگاه نیز هنگامی که دیگر دانشجویان، سخنان و نوشتهها استاد را بر روی لپتاپهای خود مینوشتند، من یادداشتهای کلاسی خود را بر روی کاغذ مینوشتم. صفحات دفتر من خیلی هنرمندانه نبودند و در هر قسمتی از دفتر چیزی نوشته و فِلِش و ستاره کشیده بودم و حتی قسمتی از دفتر خود را خط خطی میکردم، خط خطی کردن به من کمک میکرد تا بتوانم فکر کنم و زمانی که عضو گروهی از نویسندگان روزنامهنگار برای تمرین نوشتن خلاقانه بودم، ما همه با قلم مینوشتیم. ما متوجه شدیم که با نوشتن بر روی کاغذ، کلمات به شیوه متفاوتی نسبت به کار حرفهای ما که به وسیله رایانه و با بهرهوری بیشتری انجام میشد، به جریان میافتند. دقت ما کمتر بود اما تخیل بیشتری در کار ما وجود داشت. جملات در عوض جمع شدن در یک صفحه گستردهتر میشدند. شاید به همین دلیل است که جی.کی رولینگ که توانایی خرید ماشین تحریر را نداشت نوشتن سری هریپاتر را با قلم ادامه داد. استفن کینگ و جویس اوتز نیز همچنین طرفدار مداد، خودکار و کاغذ بودند و همچنین ترومن کاپوت، که هنگام نوشتن، دراز میکشید نیز دست به قلم بود.
به نظر میرسد که نوشتن خط شکسته با اتخاذ برنامه درسی مشترک پایهای توسط مدارس، در حال ناپدید شدن باشد. بعضی از افراد اعتقاد دارند که نوشتن به وسیله کیبورد برای کودکان بسیار مهمتر و کارآمدتر است. اما ما به آرامی در حال بازنگری نسبت به این موضوع هستیم. در سال 2016 ایالت آلباما و لوئیزیانا حکم تدریس خط شکسته به کودکان را صادر کردند که این چهاردهمین ایالتی است که در آن مهارت نوشتن با خط شکسته لازم است.
وزارت آموزش پرورش نیویورک سیتی یک کتاب راهنما برای معلمان در زمینه تدریسِ نوشتن با خط شکسته در سال تحصیلی 2016-2017 تهیه کرد، با این حال در نیویورک این موضوع تنها تشویق شده است و استفاده از خط شکسته در آنجا لازم نیست.
در عصری که تقریبا تمام کارهای ما نیاز به یک صفحه نمایش و کیبورد دارد، تحقیق کردن یکی ضرورتهای استفاده از قلم و کاغذ را نشان میدهد.
تحقیقاتی از فرانسه انجام گرفته است که در مجله روانشناسی تجربی “Acta Psychologica” به سرتیتر مزایای نوشتن با قلم در سنین جوانی منتشر شده است. در آن تحقیقات، محققان دریافتند که بین کودکانی که نوشتن را با کیبورد یا قلم آموختند؛ پس از یک هفته کسانی که با قلم مینوشتند، در تشخیص حروف عملکرد بهتری داشتند.
یکی دیگر از تحقیقات پنج ساله توسط روانشناس تحصیلی “ویرجینیا برنینگر” از دانشگاه واشینگتن بر روی کودکانی در مقطع تحصیلی اول تا پنجم ابتدایی هستند، نتیجه گیری کرد که با خط شکسته نوشتن و استفاده از کیبورد، باعث درگیر شدن عملکردهایی مرتبط اما متفاوتی از مغر میشوند. او همچنین دریافت، کودکانی که با قلم مینویسند مقالات خود را سریعتر و بیشتر مینویسند.
برنینگر میگوید “نوشتن راهی است که ما یاد میگیریم به چه چیزی فکر میکنیم، نوشتن با قلم (ترتیب دهی به ضربات)، بخش تفکر ذهن انسان را درگیر میکند.”
در یادداشت برداریها با استفاده از قلم نیز به نظر میرسد مزایایی وجود داشته باشد که در نوشتن با کیبورد وجود ندارد. محققان پَم ای.مولر و دنیل ام.اوپنهایمر از دانشگاههای کالیفرنیا و لسآنجلس برای یک تحقیق منتشر شده در علوم روانشناختی، از شرکت کنندگان تحقیق خود خواستند تا از یکی از ویدئوهای تد یادداشت برداری کنند که در میان شرکتکنندگان، نیمی از آنها برای یادداشت برداریهای خود از لپتاپ و نیمی دیگر از مداد و خودکار استفاده کردند؛ سپس محققان از آنها درباره اطلاعات درون آن ویدئو آزمون گرفتند.
آنچه که آنها متوجه شدند این بود که درحالی که استفاده کنندگان لپتاپ و کسانی که با مداد و خودکار مینوشتند، اطلاعاتی مانند تاریخها را به یک اندازه میدانستند، کسانی که با مداد و خودکار مینوشتند نسبت به اطلاعات مفهومی درک بیشتری داشتند.
یادداشتبرداری با کیبورد قطعا سریعتر است، اما به همین علت، کسانی که با کیبورد مینویسند تمایل دارند تا آنچه که سخنران میگوید را به صورت کلمه به کلمه یادداشت کنند، اما کسانی که با مداد و خودکار مینویسند کندتر هستند و این کند بودن باعث میشود تا نسبت به چیزی که مینویسند گزینشیتر باشند.
به این دلیل، ما سخنرانیها را به نقطه تاکید ( نقطه تاکید بیانگر یکی از یافتههای مقاله است و سبب میشود که خواننده بتواند بسیار سریع و به سهولت نمای کلی مقاله را به دست آورد.) تبدیل میکنیم و مفاهیم مهم را سازمان میدهیم. من هنگامی که آزمون میدهم، تصویری از تمامی فِلِشها و ستارههایی که در دفتر خود کشیدهام را به یاد میآورم و تمامی آن خط کشیدنها زیر کلمات کلیدی در آزمون به من کمک میکنند. هنگامی که بحث از یادگیری است، سرعت و کمیت، یادگیری را افزایش نمیدهد و کاهش سرعت نوشتن، پردازش و تدوین اطلاعات به زبان خودتان میتواند بسیار تاثیرگذارتر باشد.
این تحقیقات حتی با این شرایط که محققان از استفاده کنندگان از لپتاپ خواستند که هر چیزی را که سخنران میگوید کلمه به کلمه ننویسند، ادامه پیدا کرد، با این حال آن شرکتکنندگان هنوز هم نسبت به کسانی که با مداد و خودکار مینوشتند بیشتر نوشته و نتیجه آزمونی که پس از تماشای ویدئو از آنها گرفتند همانند آزمون قبل بود.
تحقیقات منتشر شده در روانشناسی شناختی کاربردی نشان میدهد که خط خطی کردن ممکن است در زمانی که همه چیز کسل کننده است، به ما کمک کند.
روانشناس جکی آندراده از دانشگاه پلیموت، 40 نفر از آزمایش شوندگان را به دو دسته خط خطی کنندگان و غیر خط خطی کنندگان تقسیم کرد و از آنها خواست تا به یک پیام صوتی 2ونیم دقیقهای خسته کننده گوش دهند؛ پس از آن او به صورت غافلگیرانه از آنها آزمونی درباره آن پیام صوتی گرفت که در آن آزمون خط خطی کنندگان توانستند 29درصد اطلاعات بیشتری را نسبت به غیر خط خطی کنندگان به یاد داشته باشند.
محققان نمیتوانند به طور قطعی دلیل این موضوع را بیان کنند، اما ممکن است کاری مانند خط خطی کردن زمانی که ذهن ما خسته است به متمرکز ماندن ما کمک کند. همچنین ممکن است که خط خطی کردن برخی از فشارهای مغز در زمانی که برای مدت زیادی بر روی موضوعی تمرکز میکند را از بین ببرد و باعث شود تا مغز کمی بیشتر بتواند بر روی یک موضوع تمرکز کند.
برگرفته از Success