واکنش منتقدان به فیلم The Disaster Artist – هنرمند فاجعه
فیلم The Disaster Artist یا در زبان فارسی هنرمند فاجعه، یکی از جدیدترین آثار درام، بیوگرافی، تاریخی و کمدی کمپانی عرضهکننده A24 بوده که توسط جیمز فرانکو ساخته شده است. در فیلم هنرمند فاجعه، بازیگران و هنرمندان بااستعداد و محبوبی همچون جیمز فرانکو در نقش تامی ویزو، دیو فرانکو در نقش گرگ سسترو، ست روگن در نقش سندی اشلیر، الیسون بری در نقش آمبر، آری گرینر در نقش ژولیت دنیل و زک افران در نقش دن جانجیجین و چند تن دیگر حضور داشته و به ایفای نقش پرداختهاند. این فیلم در تاریخ ۱۲ مارس (۲۲ اسفند ۱۳۹۵) سال جاری در جنوب از جنوب غربی (South by Southwest مشهور به SXSW) که بزرگترین جشنواره موسیقی در ایالات متحده آمریکا است رونمایی شد و تا به امروز امتیاز ۷۶ را از بین ۳۲ نقد فیلم و سریال که در سایت متاکریتیک قرار گرفته، به دست آورده است. با توجه به این امتیاز، میتوان The Disaster Artist را فیلم فوقالعاده خوبی دانست که جمع کثیری از منتقدان و بینندگان آن راضی و خشنود از سینما خارج شدهاند. همچنین لازم به ذکر است که فیلم The Disaster Artist برای اکران در ایالات متحده در تاریخ ۱ دسامبر امسال (۱۰ آذر) برنامهریزی شده بود.
فیلمنامه اصلی فیلم The Disaster Artist به قلم اسکات نویستاتر و مایکل اچ. وبر نوشته شده است. این دو نویسنده فیلمنامه خود را بر اساس داستان کتاب The Disaster Artist: My Life Inside The Room, the Greatest Bad Film Ever Made (هنرمند فاجعه: زندگی من در داخل اتاق، بدترین فیلمی که تا به امروز ساخته شده است) که توسط خود گرگ سسترو و همکارش تام بیسل نوشته شده است، نوشتهاند. اسکات نویستاتر یکی از نویسندگان خوبی است که هم گذشته نسبتا پر کاری دارد و هم برای آینده خود برنامههای خیلی زیادی در نظر گرفته است. او در رزومه کاری خود نویسندگی فیلمنامه فیلم 500Days of Summer (500 روز سامر) و فیلمنامه فیلم The Fault In Our Stars (خطای ستارگان بخت ما) را دارا است. از طرف دیگر مایکل اچ. وبر درست همانند نویستاتر عمل کرده و این دو در تمامی پروژهها با یکدیگر در بخش نویسندگی فیلمنامه فعالیت میکردهاند. اما از طرف دیگر به سراغ کارگردان این پروژه میرویم که از ۱۹ سالگی فعالیت میکرده و تا به امروز توانسته آثار خیلی زیاد و البته خیلی خوبی را در رزومه خود جا بدهد. جیمز فرانکو علاوه بر بازیگری که حرفه اصلی او محسوب میشود، در زمینه کارگردانی، نویسندگی و بقیه سمتها همانند تهیهکنندگی هم فعالیت میکند. او علاوه بر اینکه فیلمهای خیلی زیادی را در برنامه آینده خود قرار داده، آثار خیلی خوب دیگری هم در گذشته دارد و در پروژههایی مانند فیلم Alien: Covenant (بیگانه: کاوننت)، صداپردازی انیمیشن Sausage Party (مهمانی سوسیسی) و فیلم Oz the Great and Powerful (اُز بزرگ و قدرتمند) نقش خیلی مهم و تاثیرگذاری داشته است.
از آنجا که تقریبا ۹ ماهی است که از رونمایی فیلم The Disaster Artist در فستیوال موسیقی جنوب از جنوب غربی میگذرد، سایتهای بینالمللی معتبر و محبوب در زمینه نقد فیلم و سریال، نقد و امتیازهای خود را برای این فیلم منتشر کردهاند. در ادامه مروری بر نقد فیلم هنرمند فاجعه از دید سایتهای معتبر دنیا خواهیم داشت؛ اما پیش از آن میتوانید خلاصهی رسمی داستان این فیلم را که توسط کمپانی عرضهکننده A24 منتشر شده هم بخوانید:
در فیلم The Disaster Artist، جیمز فرانکو داستان کاملا حقیقی غمانگیز و تراژدی تامی ویزو، فیلمساز خیلی مشتاق و غیرمحبوب در بین هنرمندان هالیوود و غریبهها را تبدیل به داستانی میکند که دوستی جشن گرفته میشود، احساسات و عبارات به شکلی کاملا هنرمندانه بیان میشود و مهمتر از همه رویاها در آن در برابر مشکلات غیرقابل پیشبینی و غیرقابل عبور، ایستادگی میکنند و مشکلات را از بین میبرند. تامی ویزو هنرمندی بود که همانقدر که متدها و روشهایش سوالبرانگیز بود، به همان اندازه هم شور و اشتیاقش قابل باور و صادقانه بود. داستان این فیلم بر اساس یکی از پرفروشترین کتابهای گرگ سسترو است که قصه ساخت فیلم The Room (بدترین فیلم تاریخ سینما) را که بعد از اکرانش موضوع بحث محافل سینمایی شد و حالا بهعنوان یک فیلم کالت شناخته میشود، به طور تمام و کمال توضیح میدهد. فیلم The Disaster Artist به طرز خندهدار و خوشایند و جالبی به ما یادآوری میکند که برای اسطوره و افسانه شدن، همیشه بیشتر از یک راه وجود دارد. همچنین به ما یاد میدهد زمانی که به هیچ وجه نمیدانیم که دقیقا داریم چه کار میکنیم، در همان لحظه قادر به دستیابی به چه چیزهایی هستیم.
بیایید با هم نگاهی به نقدهای منتشر شده از منتقدان بیندازیم:
میک لاسل | سان فرانسیسکو کرونیکل
۱۰۰ از ۱۰۰
فیلم The Disaster Artist واقعا خندهدار است. این فیلم به طرز عجیبی بامزه، سرگرمکننده و خندهدار است. نه آن مدل خندهداری که شما حتی تصمیم بگیرید که بلند بلند بخندید؛ از آن مدل خندهدارهایی که شما پیش خود تصور میکنید که اگر بخواهید ساکت بنشینید باز هم نمیتوانید این کار را بکنید. از آن خندههایی که مدام در حال آمدن است.
ویلیام بیبیانی | آی جی ان
۹۳ از ۱۰۰
فیلم The Disaster Artist همانند یک شعر دلهرهآور و خندهدار برای دوستداران این سبک هنری است. این فیلم دارای داستانی غمانگیز و گیجکننده است که اگر اتفاقات آن به ظاهر واقعی و درست نبوده باشد، باور کردن هیچ کدام از آنها تقریبا ممکن نخواهد بود. جیمز فرانکو با حساسیت بالا و جزئیات دقیقی که دارد توانسته نسخه سینمایی خیلی خوبی از این داستان بسازد و روی پرده سینما اکران کند. همچنین خود او در این فیلم بهعنوان یکی از بدترین فیلمسازان سینما و عجیب و غریبترین انسانی که روی زمین وجود دارد، بازی فوقالعادهای را ارائه داده است.
بری هرتز | گلوب اند میل (تورنتو)
۸۸ از ۱۰۰
نمیتوان گفت که فیلم «هنرمند فاجعه» خیلی بد بود، بلکه نقاط مثبتی هم داشت؛ مانند قصه و داستانسرایی خیلی خوبی که در آن وجود داشت و هنرنمایی بازیگران حرفهای و اصلی فیلم یعنی جیمز فرانکو (در نقش تامی ویزو) و برادر او یعنی دیو فرانکو (در نقش گرگ سسترو). داستان این اثر به طرز خیلی خوبی پیچ خورده و در نهایت فیلم The Room را به جایی میرساند که هدف و میراث نهایی آن بود و قصد داشت به آن نزدیک شود.
پیتر تراورس | رولینگ استون
۸۸ از ۱۰۰
جیمز فرانکو بهعنوان کارگردان این پروژه موفق شد به طرز خیلی زیبایی هماهنگی و ارتباط را به هرج و مرج موجود در داستان بیاورد؛ موفق شد کلمهای پیدا کند که میتواند ساخت این فیلم نیمه شبی و این پدیده مدرن سینمایی را عینا تعریف و توصیف کند. آیا به نظر شما لازم است ما حتما فیلم The Room را تماشا کنیم تا بتوانیم آنگونه که باید و شاید از The Disaster Artist قدردانی و تمجید کنیم؟ نه لزوما لازم نیست.
مت سینگر | اسکرین کراش
۸۰ از ۱۰۰
عملکرد جیمز فرانکو در قالب نقش شخصیت تامی ویزو خیلی زیبا بود. بدون اینکه حتی فرانکو حتی بخواهد دستاوردها و استعدادهای ویزو را افزایش دهد و در عین حال که با آن رفتار عجیب و غریب خود، بازی خود و وجود این شخصیت را سرگرمکننده کرده است، فرانکو توانسته ویزو را به آرزوی خود و چیزی که همیشه دوست داشت در صنعت سینما به آن تبدیل شود، نزدیک و در نهایت آنها را یکی کند. ویزو همیشه دوست داشت تبدیل به یک قهرمان سینمایی شود که توسط این فیلم، این اتفاق مهیا شد.
سارا استوارت | نیویورک پست
۷۵ از ۱۰۰
فیلم سرگرمکننده و خندهداری بود، برخی اوقات صحنههای غمانگیزی داشت و به طرزی باورنکردنی تاثیرگذار بود. فرقی نمیکند که شما نسخه اصلی و داستانی مبدا را دانسته باشید یا خیر؛ این فیلم تاثیرش را روی شما خواهد گذاشت.
ریچارد روپر | شیکاگو سان تایمز
۷۵ از ۱۰۰
میتوان گفت که فیلم The Disaster Artist یک اثر شادیبخش، سرگرمکننده و تا حدودی دوستداشتنی است که روند ساخت فیلم The Room را به طرز خیلی خوبی به تصویر کشیده است.
تای بر | بوستون گلوب
۷۵ از ۱۰۰
خب، فیلم چطور بود؟ بسیار سرگرمکننده و اگر بخواهیم منصفانه صحبت کنیم، بیمعنی و بیهدف بود. از طرف دیگر به احتمال خیلی زیاد برای افرادی که همانند بقیه حتی اسم فیلم Ed Wood (اد وود) را که تیم برتون در سال ۱۹۹۴ ساخت و اکران کرد نشنیدهاند، اثر زیبا و خیلی خوبی بوده باشد. فیلم اد وود اثری بود که روح یک فیلمساز را بیرون کشید و با استفاده از داستان خیلی خوبی که داشت به عمقی برد که جیمز فرانکو با این فیلم خود حتی نتوانست به این عمق نزدیک شود و آن را لمس کند.
جیک کول | مجله اسلانت
۷۵ از ۱۰۰
فیلم The Disaster Artist ساخته جیمز فرانکو به طرز خیلی خوبی و به طور کامل جهنم واقعی را که تامی ویزو بر سر پروژه تولید فیلم The Room پشت سر گذاشته است به تصویر میکشد و به شما نشان میدهد که او در روند تولید این اثر چه سختیهایی را متحمل شده است.
پیتر دبروژ | ورایتی
۷۰ از ۱۰۰
به طریقی میتوان گفت که با توجه به عجیب و غریب بودن تامی ویزو، فرانکو برای ساخت این فیلم، به روح او مسلط شده بود و همه چیز را در نظر داشت.
ایگنیشی وشنوتسکی | ای وی کلاب
۵۰ از ۱۰۰
به نظر میرسد که جیمز فرانکو هم همانند طرفداران به شیوه کاری و رفتار تامی ویزو علاقه دارد. اما اگر هدفش از ساخت این فیلم این باشد که بخواهد ویزو را بهعنوان یک مولف خارجی به شیوه اد وود نشان دهد، پس بداند که موفق نشده و شکست خورده است. این موضوع که ویژگیهای عجیب و تلخی که در فیلم اتاق وجود دارد، شخصی هستند و در برخی مواقع هم دردهای ریشهای عمیقی که در آن هست حس میشود، برای هر کسی که این اثر را دیده باشد کاملا واضح است. البته به نظر میرسد که برای همه واضح است، به جز کارگردان و ستاره این فیلم.
همچنین در پایان و بهعنوان جمعبندی باید گفت که فیلم The Disaster Artist نمرههایی کسب کرده که باعث میشوند بتوانیم آن را تجربهای کاملا عالی و تقریبا بینقص بدانیم. به علاوه به نظر میرسد که با فیلم خیلی خوبی روبهرو هستیم که به احتمال زیاد طرفداران فیلمهای سینمایی و بینندگان این اثر از آن راضی خواهند بود؛ مخصوصا که اکثر منتقدین، بازیگران اصلی این فیلم (برادران فرانکو) و نحوه بازی آنها را بسیار ستودهاند و از آن راضی بودهاند.
برگرفته از متاکریتیک