پس از تشخیص HIV چه کنیم؟
دریافت تشخیص اچ آی وی یک رویدادی است که زندگی را تغییر می دهد. مطمئنا، کنترل هر نوعی از بیماری های مزمن، می تواند غافلگیر کننده باشد. اما با تشخیص اچ.آی.وی مثبت، شما ممکن است نگران چگونگی واکنش دیگران نسبت به این تشخیص نیز باشید؛ علاوه بر این، نگران این که شیوه زندگی شما چگونه تغییر می کند و هزینه مراقبت از اچ آی وی چقدر خواهد شد، خواهید بود.
این نگرانی ها کاملا طبیعی است و مرتب کردن آنها احتیاج به زمان دارد. اما خبر خوب این است که درمان اچ.آی.وی اگر توسط پزشک تجویز شده باشد،می تواند برای افراد مبتلا به این بیماری، یک زندگی سالم تر و مطمئنا طولانی تر به ارمغان بیاورد. در اینجا ۱۱ گام ساده پیشنهاد شده است که می تواند کمکی باشد برای اینکه یک زندگی طبیعی و عادی را با اچ.آی.وی آغاز کنید:
۱- توقف و نفس کشیدن
حتی اگر شما مشکوک به آن هستید، درک این که شما تشخیص ایدز مثبت دارید،می تواند به عنوان یک شوک قلمداد شود. این می تواند احساساتی مانند: خشم، ترس، پشیمانی و حتی نا امیدی را که اغلب سخت به نظر می رسد، به وجود آورد. در حالی که این خود، «سلامت» است که به شما اجازه می دهد تا این احساسات را داشته باشید، این نیز مهم است که یک نفس عمیق بکشید و مطمئن باشید که کمک قابل دسترسی است. دکتر دنیس سیفریس، متخصص بیماری ایدز در آفریقای جنوبی که به عنوان مشاور در صندوق کودکان نلسون ماندلا خدمت می کند، می گوید: “اچ آی وی اکنون بیماری است که بسیار متفاوت از ۲۰ سال پیش است.”
او می گوید: بر طبق یافته های یک مطالعه منتشر شده در سال ۲۰۱۳ در مجله PLOS ONE ، “افرادی که با ویروس اچ آی وی زندگی می کنند، درصورتی که درمان را زود شروع کنند و آن را به طور منظم ادامه دهند، می توانند همانند دیگر افراد از زندگی لذت ببرند.” دکتر سیفریس توصیه می کند که، پس از تشخیص بیماری، خود را متعهد به دریافت مراقبت های پزشکی مورد نیاز و جستجوی سیستم های پشتیبانی برای کمک به حرکت در این فرایند کنید.
۲- تبدیل به یک متخصص در مراقبت از خود شوید.
در روزهای اولیه این بیماری همه گیر، مراقبان بهداشتی، به عنوان تائیدی برای این فعالیت ها توصیه کردند که بیماران می توانند در مراقبت های شخصی خود، جفت هایی برای زندگی و مراقبت از خود داشته باشند. اما امروزه، بسیار مهم است که هرچقدر می توانید درباره اچ.آی.وی و چگونگی مدیریت آن فرا بگیرید، تا زمانی که بتوانید مسئولیت سلامتی خود را، خودتان بر عهده بگیرید. منابعی قابل اطمینان برای اطلاعات به روز شده در مورد ویروس پیدا کنید و از گروه ها و سازمان های مبتنی بر جامعه که متخصصین HIV هستند، حمایت کنید. ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما می تواند به هدایت شما در جهت درست کمک کند. شما همچنین می توانید از خط تلفن دولتی ایدز خود برای ارجاع به خدمات حمایتی در نزدیکی خود، تماس بگیرید.
۳- پیدا کردن متخصص اچ آی وی کار آمد
انتخاب دکتر مناسب شامل چیزی بیشتر از گواهی نامه است؛ شما نیاز به پیدا کردن کسی دارید که یک شریک در مراقبت های بهداشتی شما خواهد بود. با نزدیک شدن به شیوه هایی که مخصوص بیماری های عفونی یا کلینیک های اچ.آی.وی مبتنی بر جامعه هستند، شروع کنید؛ می توانید آنها را از شهر های بزرگ تر پیدا کنید. برای گفتگو و مشورت با چند پزشک متخصص وقت بگذارید. در مورد روش های درمانی آنها برای خود سؤال کنید از جمله:
– چقدر تجربه در درمان اچ آی وی دارید؟
– وقت ملاقات و ویزیت من با پزشک چقدر زمان می برد؟
– آیا هر بار با شما ملاقات خواهم کرد یا با دستیار نیز ملاقات خواهم کرد؟
– کدام بیمه را قبول می کنید؟
– اگر من حالت اورژانسی داشته باشم، بعد از چند ساعت با چه کسی می توانم تماس بگیرم؟
– چگونه نتایج آزمایش خون یا تمدید تجویز را دریافت کنم؟
– آیا از بیماران خود برای ورود به بحث و گفتگو استقبال می کنید؟
۴- شروع به موقع درمان
در گذشته، زمانی که سیستم ایمنی بدن شما علائم تضعیف را نشان داد (همانطور که توسط شمارش میزان سلول های CD۴ اندازه گیری می شود)، HIV درمانی آغاز می شد؛ این دیگر متداول نیست. در سال ۲۰۱۵ نتایج بدست آمده از راهنمای زمان بندی استراتژیک تحقیق در مورد درمان ضد ویروسی (START) نشان داد که در درمان HIV، چنانچه تشخیص به موقع باشد، خطر جدی بیماری و مرگ و میر ۵۳ درصد کاهش می یابد. Linda-Gail Bekker، متخصص بیماری های عفونی در کیپ تاون، آفریقای جنوبی و رییس انجمن بین المللی ایدز می گوید: “درمان اولیه در حال حاضر برای همه افراد مبتلا به اچ آی وی توصیه می شود.”
“تاخیر در درمان، نه تنها خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با HIV را افزایش می دهد، بلکه باعث بسیاری از بیماری های غیر مرتبط با HIV مانند بیماری های قلبی و سرطان های خاص نیز می شود.” وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده (HHS) در حال استفاده از درمان ضد ویروسی در همه افراد مبتلا به اچ آی وی، بدون در نظر گرفتن سن، نژاد، جنسیت، درآمد و یا میزان CD۴ آنها می باشد.
۵- آسیب زدن به درمان
یکی از بزرگترین چالش های درمان اچ آی وی، نیاز به پیگیری رژیم درمانی شما دقیقا همانطور که برای شما تجویز شده، می باشد. در حالی که این کار ممکن است در ابتدا دشوار به نظر بیاید، اما مصرف قرص های مخصوص درمان، روزانه یک یا دو قرص برای همه عمر، می تواند مزایای بزرگی نیز داشته باشد.
نه تنها پیروی خوب ،شما را مطمئن می کند که بار ویروسی (یعنی تعداد ذرات اچ آی وی در یک میلی لیتر خون شما) که غیر قابل رویت است، برای چند سال باقی مانده، و التهاب مزمن را که HIV می تواند باعث آن شود کاهش می دهد، بلکه اثربخشی دارو را نیز با جلوگیری از رشد زودرس مقاومت دارویی افزایش می دهد. این یک معامله برد – برد است.
۶- خودتان را منزوی نکنید.
هنگامی که برای اولین بار ویروس اچ آی وی تشخیص داده شد، بسیاری از مردم فقط می خواستند که تحت پوشش باقی مانده و پنهان شوند. اما جدا کردن خود از حمایت و مراقبت هایی که می خواهید، می تواند تاثیر منفی بر روی سلامتی شما داشته باشد. منزوی کردن خود، می تواند منجر به افسردگی و اضطراب شود، که می تواند برای شما باقی ماندن در درمان را سخت تر کرده و مانع کنترل سلامتی و رفاه کلی شما می شود. با ایجاد یک شبکه پشتیبانی، می توانید مهارت های مقابله ای را که برای مدیریت شرایط خود نیاز دارید، توسعه دهید.
۷- قرار ملاقات های بهداشتی خود را حفظ کنید.
سیفریس می گوید: “مهم است که تحت مراقبت از دکتر خود باقی بمانید و خون خود را به طور مرتب آزمایش کنید. این می تواند به پزشک شما کمک کند تا ببیند که دارو ها چگونه کار می کنند و هر گونه عوارض جانبی را که ممکن است در حال توسعه باشد، قبل از اینکه به یک مشکل تبدیل شود، شناسایی کند.” HHS در حال حاضر توصیه می کند که بار ویروسی دو تا چهار هفته پس از شروع درمان تست شود، و سپس هر چهار تا هشت هفته تا زمانی که بار ویروسی قابل تشخیص نباشد. سپس تست ها هر ۳ تا ۴ ماه (یا هر شش ماه اگر بار ویروسی برای دو سال سرکوب شود) می تواند تکرار شود.
۸- وسایل پیشگیری را خوب بشناسید.
به عنوان یک فرد مبتلا به HIV، دارو های شما می توانند به جلوگیری از انتقال ویروس کمک کنند. این استراتژی که به نام “درمان پیشگیری” یا (TasP) شناخته می شود، خطر انتقال ویروس HIV را ۹۲ درصد کاهش می دهد. شریک جنسی HIV منفی شما می تواند با “پیشگیری قبل ازقرار گرفتن در معرض” یا (PrEP) محافظت شود. یک قرص یک بار در روز ، هنگامی که در رابطه با TasP استفاده می شود، می تواند خطر انتقال را تقریبا نزدیک به صفر، کاهش دهد. در حالی که توجه زیادی به PrEP و TasP متمرکز شده است، مهم نیست اگر از کاندوم، به عنوان بخشی از استراتژی پیشگیری آگاهانه استفاده نشود. ”
۹- تمرین عادات شیوه زندگی سالم
حتی با درمان، اچ آی وی یک التهاب ماندگار و پایدار را ایجاد می کند که اساسا می تواند بدن را قبل از زمان خود از بین ببرد. یک راه برای مقابله با این اثر، حفظ رژیم غذایی متعادل (جلوگیری از چربی، شکر، نمک و الکل) و یک برنامه ورزشی منظم است. نه تنها رژیم غذایی و ورزش می تواند به میزان قابل توجهی سطح کلسترول را بهبود بخشد، بلکه می تواند جایگزین عضله و بافت چربی شود که اغلب در مرحله بعد از عفونت از بین می رود.
۱۰- سیگار را کنار بگذارید.
سیگار کشیدن به طور متوسط ، امید به زندگی را در افراد مبتلا به اچ آی وی در حدود ۱۲ سال کاهش می دهد. سیگار کشیدن یکی از عواملی است که می تواند طول عمر افراد را حتی بیشتر از خود ویروس کوتاه کند.
۱۱- از مزایای کمک مالی استفاده کنید.
اچ آی وی می تواند به اندازه کافی و بدون اضطراب اضافی در مورد هزینه های بالای مراقبتی آن، استرس زا باشد. حتی اگر شما برای Medicaid، Medicare یا بیمه یارانه ی کارفرما واجد شرایط نباشید، تعدادی از برنامه های کمک های مالی هنوز در دسترس هستند، از جمله برنامه حمایت از داروهای ایدز (ADAP) و برنامه های کمک های بیمار (PAPs) و برنامه های کمکی پرداخت شده توسط تولیدکنندگان داروهای اچ آی وی، که شامل صندوق فدرال می باشد.
