برد پیت: برای نوشتن شوخی‌های مراسم اهدای جوایز از دیوید فینچر کمک گرفتم
«برد پیت» پس از دریافت چهار نامزدی در طول سه دهه، سرانجام با بازی در نقش «کلیف بوث» در فیلم «روزی روزگاری در هالیوود» به کارگردانی «کوئنتین تارانتینو» اسکار بهترین بازیگر مرد نقش مکمل را تصاحب کرد. پیت پیش از مراسم آکادمی جوایز بفتا، صنف بازیگران و گلدن گلوب را هم به خانه برده بود. او برای سخنرانی‌هایش هنگام دریافت جایزه شوخی‌های بحث‌برانگیزی را آماده کرد.
ورایتی گزارش می‌دهد که پیت ادعا می‌کند سخنرانی‌هایش برای پذیرش جوایز را خودش به نگارش درآورده، اما دوست «بسیار بسیار شوخی» دارد که به کمک او سخنانش را خنده‌دارتر کرده. این دوستان شامل «جیم جفریز» و «باب اوشک» نویسنده‌ی «بی‌درنگ با بیل مار» (Real Time with Bill Maher) می‌شوند. اما پیت از «دیوید فینچر» هم به عنوان فرد دیگری که برای نوشتن شوخی‌ها از او کمک گرفته نام می‌برد. کارگردانی که در «باشگاه مشت‌زنی» (Fight Club) و «مورد عجیب بنجامین باتن» که اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر مرد نقش اول را برای پیت به ارمغان آورد با او همکاری کرده است.
پیت در مورد این فیلمساز می‌گوید: «رفیق خودم فینچر، ما هر هفته شوخی‌های زهرداری را با هم رد و بدل می‌کنیم.» فینچر کارگردانی است که معمولاً با فیلم‌های تلخ و پیچیده‌اش شناخته می‌شود اما گاهی فراموش می‌شود که «باشگاه مشت‌زنی» تا چه اندازه مضحک است.
شوخی‌هایی که به فهرست پیت برای فصل اهدای جوایز راه پیدا کردند به مونولوگ‌های تاک-شوهای آخر شب شباهت داشتند، مانند ارجاع او به فیلم «تایتانیک» و سرنوشت شخصیت «لئوناردو دی‌کاپریو» در پایان آن: «اگر من بودم آن تکه چوب را با تو سهیم می‌شدم.» او در مراسم اهدای جوایز بفتا شخصاً حضور نداشت اما «مارگو رابی» هم‌بازی او در «روزی روزگاری در هالیوود» شوخی‌های او با برگزیت را خواند: «سلام بر بریتانیا، شنیده‌ام تو هم تنها زندگی می‌کنی، به جمع ما [مجردها] خوش آمدی.»
