بررسی بازی Wolfenstein 2: The New Colossus
آغاز بازی Wolfenstein 2: The New Colossus با حضور 1در بی.جی بلازکوویکس شکل میگیرد. بلازکوویکس در این زمان تنها یک کودک است و زمانی که با همبازی دختر سیاهپوست نوجوانش مشغول بازی کردن است متوجه میزان نفرت پدرش از او میشود.
به نظر پدر او، نژاد آنها برترین نژاد و عقاید مذهبی و گرایشات آنها نیز برتر از دیگران است. او به فرزندش میگوید: «وظیفهی ماست که انحرافات جنسی دیگران را اصلاح کنیم.» به عقیدهی او، بلازکوویکس جوان میبایست یاد بگیرد که چگونه فردی قوی و محکم باشد و به نظرش مادر یهودی او آموزشهای لازم در این راستا را به او نمیدهد. به همین خاطر است که بی.جی به سگش خیره شده و تفنگی به دستش داده شده است؛ او میبایست یاد بگیرد که قوی باشد. تا زمانی که شما شلیک نکنید این صحنه از بین نخواهد رفت.
شروع شوکهکنندهی ولفنشتاین 2 به خوبی بیرحمی شخصیتهای آن را به تصویر میکشد. حتی نژادپرست بودن شخصیتها برای این منظور کافی نیست؛ بلازکوویکس پدر همچنین نفرت عمیقی از یهودیها دارد و تنها به این خاطر با یکی از آنها ازدواج کرده است که وارد کسب و کار خانوادگی آنها شود. او به سگ لگدی میزند و بی.جی را وادار میکند که سگ را به قتل برساند. چند دقیقهی بعد با شخصیت شیطانی دیگری آشنا خواهید شد که با خونسردی کامل یک مبارز جبههی مقاومت را به قتل میرساند و سپس با سر بیجان او بازی میکند. تمامی این اتفاقات تنها در طول 10 دقیقه اتفاق میافتند.
در حالت داستانی Wolfenstein 2: The New Colossus شما با نماهایی خیرهکننده و سورئال موجه خواهید شد و باید بدانید که حالت داستانی، چه خوب چه بد، کلیت این بازی است. سازندگان این بازی یعنی MachineGames از این بابت که محتوای بازی باعث شود مردم به حرف زدن بیافتند نگرانیای نداشتهاند. در بازی خشونت وحشتناکی وجود دارد اما از طرفی با یک سرباز نازی نیز مواجه میشویم که از اعضای KKK امتحان زبان آلمانی میگیرد.
در تاریخ متفاوت و تحریفشدهی بازی، KKK با رضایت کامل با نازیها در ایالتهای جنوبی همکاری میکند. همانطور که پدر بی.جی گفته بود، با پیروی از قوانین آنها میتوانید زندگی خوبی برای خود دست و پا کنید، پس به چه دلیل نباید با آنها همکاری کرد؟ خانوادهی خود رو بفروشید؛همسایگان خود را معرفی کنید و نام خوبی را برای خودتان به هم بزنید. دنیا، دنیای سفیدپوستهاست و اینطور که پیداست، افراد زیادی در آمریکا هستند که مشتاقاند آن را دوباره به دست بگیرند، حتی اگر به این معنی باشد که با رایش همکاری کنند.
اگر شروع این بازی بیرحمانه و در خفقان شکل میگیرد باید بدانید که Wolfenstein 2 در اغلب مواقع نسبت به خشونت بیرحم است و از انسانیت با آغوش باز پذیرایی میکند؛ حتی اگر این انسانیت ناچار به بقا در گوشههای این نظم نوین جهانی باشد. بیجی بلازکوویکس به نوعی یک ابر سرباز است که در سال 2014 با بازی Wolfenstein: The New Order بعد از 14 سال در کما بودن، از خواب بیدار شد تا شاهد دنیایی باشد که در آن متحدین پیروز جنگ جهانی دوم بودهاند. او به جبههی مقاومت علیه نازیها پیوست و The New Order، با منفجر کردن یک بمب اتم و مرگ (احتمالی) او پایان یافت.
اما او نمرده است. شاید بلازکوویکس در ابتدای بازی The New Colossus از لحاظ روحی و جسمی آسیبدیده باشد، اما این شرایط او مدت زیادی باقی نمیماند و او به سرعت اسلحه به دست میگیرد و به مبارزه میپردازد. پرستار او که ب.جی همچنین به او علاقه نیز داشت، هماکنون دوقلو باردار است. او حالا دلایل بیشتری برای جنگیدن دارد و این انگیزهی مضاعف در نبرد علیه ایالات متحدهی تحت کنترل نازیها بسیار به کمک او خواهد آمد.
ولفنشتاین 2 تعادل دشوار اما رضایتبخشی را میان شادی و اندوه برقرار میکند. در این بازی هم به خوبی نشان داده میشود که چگونه ایالات متحدهی تحت کنترل نازیها بیرحم و خشن شده است و هم به خوبی شادی کسانی را به تصویر میکشد که با وضع موجود مبارزه میکنند و پیروزیهای خود را جشن میگیرند.
دلیل این که این افراد به مبارزه ادامه میدهند این است که زندگی میتواند لذتبخش باشد و لذت بردن از آن بسیار حیاتی است. در زمانهایی که میان مأموریتهایتان هستید میتوانید به گشت و گذار در منطقهی جبههی مقاومت بپردازید و برخی مأموریتهای جانبی را انجام دهید که باعث میشوند به شخصیت همنبردان بلازکوویکس عمق داده شود. این افراد کسانی هستند که به خاطر زندگی میجنگند اما به دور از میادین نبرد هم زندگی جداگانهای برای خود دارد؛ حال این زندگی تمرین کردن موسیقی باشد یا لذت بردن از روانگردانهای مختلف. لحظاتی که سکوت برقرار است و صلحی نسبی در میان نبردها شکل میگیرد بسیار ارزشمند هستند و این حالت ریتمگونه باعث میشوند Wolfenstein 2 به عنوان یک بازی اکشن دوستداشتنیتر شود.
این مسائل خشن و احسانی در بازیای به نمایش گذاشته میشوند که به شکل لذتبخشی یادآور گذشته است. مراحل بازی ولفنشتاین 2 به اندازهی وسعت دارند که به شما فضای کافی و همچنین پاداش برای انتخاب راههای مختلف بدهد.
بلازکوویکس همیشه تمامی سلاحهای در اختیار خود را همراه دارد و در هر زمان میتوانید انتخاب کنید که کدام سلاح در کدام دستتان قرار بگیرد یا این که اگر بخواهید از هر دو دست خود برای استفاده از دو اسلحه استفاده کنید. کیتهای ارتقاء اسلحه در مقرتان وجود دارند که برای مثال به شما اجازه میدهند تا دوربین، صدا خفهکن و موارد دیگری را به تفنگهای خود بی افزایید. تغییرات در تواناییهای بلازکوویکس باعث شدهاند تا بتوانید آزادانهتر سبک مبارزهی خود را انتخاب کنید که این میتواند زدن به دل دشمن با دو تفنگ همزمان باشد و یا این که راه مخفیانه را انتخاب کنید و سعی کنید با ظرافت دشمنان را از میان ببرید. به نظر میرسد که در The New Colossus میتوانید چندین مرتبه بازی را انجام دهید تا ببینید که از چه راههای دیگری میتوانید به هدف خود برسید. همچنین در ابتدای بازی تصمیمی در روایت بازی خواهید گرفت که جنبههای مختلفی از داستان را تغییر میدهد و خواهید خواست که لااقل یکبار دیگر بازی را از اول انجام دهید تا ببینید که چه چیزهایی تغییر خواهند کرد.
این شیوه که به بازیکنان انتخابهای متعددی داده شود در سرتاسر بازی به چشم میخورد. در The New Colossus چکپوینت وجود دارد اما میتوانید در هر زمان که مایل باشید بازی را ذخیره کنید و بنابراین برای به دل به دریا زدن و مسائلی از این قبیل نگرانی خاصی نخواهید داشت و همچنین اگر میخواهید راه جدیدی را انتخاب کنید، میتوانید مطمئن باشید که در صورت شکست خوردن مجبور نیستید که از آخرین چکپوینت مجدداً بازی را از سر بگیرید. همچنین این قابلیت برای شما وجود دارد که هرزمان مایل باشید، بدون تأثیر مثبت یا منفی در بازی، سطح دشواری آن را نیز تغییر دهید.
در The New Colossus اهمیتی به چگونگی بازی کردن شما داده نمیشود و باعث میشود که احساس راحتی بیشتری داشته باشید و حس کنید که سازندگان بازی واقعاً میخواهند که شما روایت آن را تجربه کنید. در بسیاری از مواقع که گذراندن قسمتی از بازی دشوار خواهد شد میتوانید در صورت نیاز سطح دشواری را کاهش دهید و یا در زمانهایی که بیشازحد ساده به نظر میرسد آن را افزایش دهید. در این بازی محدودیتی برای تغییر دادن سطح دشواری به صورت مداوم وجود ندارد.
این به این معنی نیست که ماجراجوییهای بلازکوویکس مثل آب خوردن هستند. در The New Colossus مشکلاتی در زمینهی اطلاع دادن میزان آسیب دریافتی وجود دارد. همراه شدن این مشکلات با لرزشهای ضعیف کنترلر پلیاستیشن 4 این حس را به بازیکن میدهد که بیش از آنچه گمان میکند آسیب میبیند و مدت زیادی طول خواهد کشید که به درستی متوجه شوید چه زمانی باید از مهلکه فرار کنید.
در مورد خشونت موجود در این بازی همچنین باید بدانید که راههای زیادی برای از میان بردن دشمنانتان با سلاحهای متفاوت و منحصر به فرد وجود دارد. همچنین امکان استفاده از تبر نیز برای شما فراهم آورده شده است که هنگام از بین بردن نازیها به صورت مخفیانه و بدون سر و صدا، انیمیشنهای مرگ فوقالعادهای را برایتان به ارمغان خواهند آورد.
ولفنشتاین 2 بازی خشنی است که به آنچه در درون افراد حاضر در جنگ میگذرد میپردازد. اگر بخواهیم زیاد وارد جزئیاتی از بازی که منجر به اسپویلر خواهند شد نشویم، باید بگوییم که The New Colossus از آن دسته بازیهایی است که در آن با این دوگانگی اخلاقی مواجه خواهید شد که تکلیف قهرمانی که مسئولیت مرگ صدها یا حتی هزاران نفر به عنوان هدف والا بر گردن اوست چیست. این افراد در زندگیهای خود پدران، مادران، همسران و فرزندانی دارند و در The New Colossus بیپرده به این مسائل پرداخته میشود.
همین مسئله درواقع نقطهی قوت این بازی است. تعادل ایجاد شده میان درد و زجر با انسانیت قابل تقدیر است؛ هم به تاریکترین خواستههای وجودیمان پرداخته میشود و هم به بهترینهای آنها. لحظاتی در بازی وجود دارند که میتوانند احساسات شما را برانگیزند و در مقابل لحظاتی نیز وجود دارند که باعث خواهند شد نخواهید به بازی نگاه کنید.
بی.جی مشکلی با کشتن افرادی که سد راه او برای ایجاد صلح و آرامش هستند ندارد؛ اما کشتن تنها دغدغهی Wolfenstein 2: The New Colossus نیست. این بازی یک شوتر اول شخص نادر است که به اولین باری که قهرمانش ماشهی اسلحه را کشیده است میپردازد؛ یک شوتر اول شخص نادر که به راحتی با بخشهای وحشی ذهنتان ارتباط برقرار خواهد کرد و همزمان به شما اجازه خواهد داد که از کشتن یک نازی لذت کامل را ببرید.
برگرفته از Polygon