بررسی مراسم گلدن گلوب 2018؛ سخنرانی تأثیرگذار «اوپرا وینفری» در شب ژستهای سیاسی
مراسم گلدن گلوب هفتاد و پنجم با اجرای «ست میرز» و مونولوگی که «کوین اسپیسی» و «هاروی واینستین» را هدف گرفته بود آغاز شد و تنها چهار دقیقه طول کشید تا وانستین در مراسم توسط حضار هو شود. اهالی سیاهپوش هالیوود که پس از اتهامات جنسی علیه واینستین برای اولین بار گردهم میآمدند، از تریبون گلدن گلوب بهره گرفتند تا بگویند که آزار جنسی زنان را بیش از این تاب نمیآورند، فرهنگ سکوت که مردانی چون وانیستین را ترغیب میکرد به پایان رسیده است و دستمزد زنان و مردان باید برابر باشد.
«ست میرز» مجری مراسم را با عرض «شب بخیر به خانمها و آقایان [اندکی] که باقی ماندهاند» آغاز کرد و در ادامه گفت: «عصر تازهای پیش روی ماست و من به آن باور دارم چرا که مردان هالیوودی هیچگاه تا این حد بیمناک نشده بودند.» میرز پس از هو شدن واینستین استعارهای به کار برد و اظهار کرد که: «فیلم در اتاق نیست. (منظور مسئله یا وضعیتی که هیچکس مایل نیست در موردش صحبت کند.) هاروی واینستین امشب در بین ما نیست، و دلیل آن هم این است که میگویند دیوانه است و کار کردن با او سخت. اما نگران نباشید، زیرا 20 سال بعد وقتی به اولین فردی در تاریخ تبدیل شد که در مراسم یادبودش هو میشود، باز خواهد گشت.»
مراسم سپس آماده اهدای جوایز به برترین آثار سینمایی و تلویزیونی در یکسال گذشته شد. فیلم «سه بیلبورد در حوالی ابینگ، میزوری»، که روایتگر زندگی زنی (فرانسیس مکدورماند) است که بررسی پرونده قتل دخترش را خود به دست میگیرد، با بردن چهار گلدن گلوب از جمله بهترین فیلم درام و بهترین بازیگر زن در فیلمهای درام برای مکدورماند، نام خود را به عنوان مدعی اصلی اسکار به ثبت رساند. مکدورماند به هنگام دریافت جایزه چندین بار از فرط هیجان کلمات رکیکی به زبان آورد که شبکه NBC هم به دلیل غیرقابل پیشبینی بودن آن از سانسور کردنشان بازماند. از فیلم «لیدی برد» اولین فیلم بلند «گرتا گرویگ» نیز با جوایز بهترین فیلم کمدی و بهترین بازیگری برای «سرشا رونان» تقدیر شد.
مهمترین برندگان در بخش آثار تلویزیونی یکی مینی سریال «دروغهای بزرگ کوچک» شبکه HBO بود که چهار جایزه از جمله جوایزی برای «نیکول کیدمن» و «لورا درن» را به خانه برد و دیگری سریال «خانم میسل عجیب» (The Marvelous Mrs. Maisel) از استودیوی آمازون که صاحب دو جایزه از جمله بهترین کمدی تلویزیونی شد. «سرگذشت ندیمه» هم که جوایز مراسم امی را به تاراج برده بود دو بار برنده گوی طلایی شد.
اما «اوپرا وینفری» که برای دریافت جایزه نمادین «سیسل بی. دمیل» به پاس یک عمر فعالیت هنریاش روی صحنه آمده بود، هشت دقیقه به سخنرانی پرداخت و با متمرکز شدن بر جنبش #MeToo یادآور شد که با فداکاری زنان و خبرنگارانی مثل «رکی تیلور» که از بازگو کردن قصه زندگی خود ترسی نداشتند به اینجا رسیده است. وینفری در پایان سخنرانی خود گفت: «میخواهم به همه دخترانی که مرا میبینند بگویم که روز تازهای در حال برآمدن است! مسبب آن روز تازهای که سرانجام طلوع خواهد کرد زنان بزرگ بسیاری هستند که چندین تن از آنان امشب در اینجا حضور دارند. و مردان بینظیری که سخت جنگیدند تا رهبرانی برای ما باشند به سوی آن ایامی که دیگر هیچکس مجبور نباشد بگوید «من نیز.» (Me too) متشکرم.» به دنبال این سخنرانی حضار به پا خواستند و او را تشویق کردند و برخی ایستاده تا پایان به سخنانش گوش سپردند.
پس از خارج شدن وینفری از صحنه «ناتالی پورتمن» برای اهدای جایزه بهترین کارگردانی روی صحنه ظاهر شد و به طعنه گفت: نامزدهای تماماً مرد این بخش بدین شرحاند. این جایزه به فیلم فانتزی «شکل آب» به کارگردانی «گییرمو دل تورو» رسید. یکی از نکات جالب توجه مراسم شب گذشته، سکوت اغلب برندگان مرد جوایز در مورد آزارهای جنسی در هالیوود بود.
ژورنالیستهای خارجی هالیوود که جوایز گلدن گلوب را بین نامزدهای تقسیم میکنند بیشتر سعی میکنند گوی طلا به همه نامزدها برسد. مراسم یکشنبه شب گذشته نیز از این قائده مستثنی نبود و «گری اولدمن» برای بازی در نقش «وینستون چرچیل» در فیلم «شومترین ساعت» برنده جایزه بهترین بازیگر مرد در فیلمهای درام شد. انیمیشن «کوکو» استودیوی پیکسار هم به عنوان بهترین انیمیشن بلند سال برگزیده شد و از کمدی تلخ «I, Tonya» با جایزه بهترین بازیگر زن نقش مکمل تجلیل شد.
اما از سوی دیگر دست بسیاری از عناوین از جایزه کوتاه ماند. فیلم «پُست» آخرین اثر سینمایی اسپیلبرگ که در شش شاخه نامزد دریافت جایزه بود، و همچنین فیلمهای تحسین شده «برو بیرون»، «مرا با نام خود بخوان»، «مادباند» و «همه پولهای دنیا» همگی از طرف گلدن گلوب نادیده گرفته شدند. «جیمز فرانکو» با فیلم «آرتیست فاجعه»، بهترین بازیگر مرد در فیلمهای کمدی شناخته شد، فیلمی در مورد زندگی فیلمساز هالیوودی «تامی وایزو» که نامش با فیلم «اتاق» محصول 2003 بر سر زبانها افتاد.
اولین جایزه شب در بخش بهترین بازیگر زن در مینیسریالها به «نیکول کیدمن» رسید. او با بالا آوردن گوی طلایی گفت: «قدرت زنان!» کیدمن این جایزه را به خاطر بازی در مینیسریال «دروغهای بزرگ کوچک» برنده شد، سریالی که در آن نقش همسر آزاردیدهای را ایفا میکند که در پی ترک شوهر خویش است. «الکساندر اسکارشگرد» همبازی او در سریال نیز برنده جایزه بهترین بازیگر مرد نقش مکمل شد.
مطابق انتظار «سرگذشت ندیمه»، اقتباس تلویزیونی از رمان «مارگارت آتوود» در مورد سرکوب زنان موفق شد به مانند جوایز امی در سال گذشته، جایزه بهترین درام سال را به چنگ آورد. «الیزابت ماس» یکی از بازیگران اصلی سریال هم امی خود را تکرار کرد و به جایزه بهترین بازیگر زن در سریالهای درام رسید. «استرلینگ کی. براون» ستاره سریال «ما همینیم» با بردن جایزه بهترین بازیگر مرد در سریالهای درام به اولین مرد سیاهپوستی بدل شد که به این موفقیت نائل میشود. براون به هنگام دریافت جایزه با قدردانی از «دن فاگلمن» نویسنده سریال به خاطر خلق چنین نقشی گفت: «شما نقشی را نوشتید که تنها یک مرد سیاه میتوانست بازی کند. من را به خاطر کسی که هستم میشناسند و به خاطر کسی که هستم تجلیل میکنند، و همین مسئله نادیده گرفته شدن من و امثال من را خیلی دشوارتر میکند.» براون به تغییراتی اشاره میکند که در ماههای گذشته در هالیوود صورت گرفته است. «کوین اسپیسی» سه سال قبل با سریال «خانه پوشالی» برنده همین جایزه شد، سریالی که اواخر سال گذشته اسپیسی را به سبب مطرح شدن اتهامات متعدد جنسی توسط مردان متعدد اخراج کرد.
سریال طنز «خانم میسل عجیب» که زندگی زنی در دهه 1950 میلادی را روایت میکند که به استند-آپ روی آورده، و ستاره آن «ریچل بروسناهان» جوایز بهترین کمدی سال و بهترین بازیگر زن سریالهای کمدی را به خانه بردند. فیلم آلمانی زبان «رو به نیستی» (In the Fade) با بازی «دایان کروگر» و کارگردانی «فاتح آکین» که داستان آن در شهر هامبورگ روایت میشود امسال در غیاب نمایندهای از ایران موفق شد در بخش بهترین فیلم خارجی زبان برنده گلدن گلوب شود.
شب گذشته، هشت بازیگر زن به همراه فعالان حوزه آزار جنسی و برابری حقوق زن و مرد در مراسم فرش قرمز حضور یافتند. اما لحن فرش قرمز و مراسم اصلی چندان جدی نبود و از هر گوشه کنار صدای قهقه به گوش میرسید.