«تایکا وایتیتی» کارگردان فیلم «ثور»: «ایده‌های هالیوود به پایان رسیده است»

فیلمساز در کلاس فیلمسازی سرگرم‌کننده و آموزنده‌اش نظرات خود را در مورد وضعیت فعلی صنعت فیمسازی و آینده آن بیان کرده است.

 

«تایکا وایتیتی» از به زبان آوردن این گفته که «هالیوود به منابع الهام جدیدی نیازمند است.» واهمه‌ای ندارد. اما کارگردان «ثور: رگنراک» و «شکار متوحشین» کاملاً ناامید نیست. در جریان برگزاری یک کلاس فیلمسازی که روز دوشنبه در جشنواره فیلم تورنتو برگزار شد، فیلمساز نیوزلندی در جلسه‌ای یکساعته به همراه «کامرون بیلی» مدیر هنری جشنواره در مورد وضعیت فعلی صنعت فیلمسازی سخن گفت.

وایتیتی می‌گوید، «ما هم اکنون در شرایط واقعاً جالبی هستیم: ایده‌های هالیوود تمام شده است. آن‌ها سخت به دنبال ایده‌ها و داستان‌ هستند و برای یافتن آن به کجا رو می‌کنند؟ به اقوام و نژادهای دیگر، آن‌ها دست به دامان کُره، ژاپن، و هرجایی به جز آمریکا می‌شوند تا در مورد مسائلی که از دسترسشان خارج است بتوانند فیلمی بازسازی کنند، زیرا قصه‌های جذاب در آنجا یافت می‌شود.»

او می‌گوید این شرایط فرصتی برای برخی از فیلمسازان فراهم کرده تا آثاری اوریجینال بسازند اما هشدار می‌دهد که، «ای کاش سوار بر این موج شویم و داستان خودمان را روایت کنیم و صدای خود باشیم و خودمان را وفق ندهیم و مثلاً بگوییم می‌خواهم فیلمی مانند «چیزی که در وگاس رخ می‌دهد» (What Happens in Vegas) بسازم اما با بازیگرانی از قومی دیگر. شاید فیلم خوبی از آب در بیاید اما اگر به توانمندی‌های خود ایمان داشته باشیم، فکر می‌کنم شرایط بهتری رقم بخورد. کارگردانان خارجی باید بتوانند قصه خودشان را روایت کنند و بهتر این است که خودشان را بخشی از آن فرهنگ بدانند نه اینکه فقط فرد دیگری از قومیتی دیگر بیاید و قصه‌ای را روایت کند و تمام نگرانی‌اش این باشد که فیلم در گیشه بفروشد و یا رفع تکلیف کند. مسئله این است که حقیقتاً پیامی آورده شود. …به نظر من اینکه بتوانیم قصه خودمان را روایت کنیم حیاتی است.»

وایتیتی ضمن ستایش از فیلم نیوزلندی «روزگاری جنگجو بودیم» (Once Were Warriors) به کارگردانی «لی تاماهوری» فیلمسازان جوان را ترغیب می‌کنند که نوآوری کنند و می‌گوید، «ببینید، این فیلم یکی از بهترین آثار سینمایی تاریخ نیوزلند و یکی از فیلم‌های مورد علاقه من است. اما نباید دوباره آن را ساخت. این فیلم شگفت‌انگیز است، ولی برای مثال چرا کمدی نسازیم؟ …انتخاب‌های ما نباید قابل‌پیش‌بینی باشد مانند ساخت نسخه متفاوتی از فیلمی چون «آواتار» یا چیز مزخرفی شبیه به آن. اگر بیننده را غافلگیر کنید، فیلم جذاب‌تر می‌شود.»

وایتیتی به تازگی فیلمبرداری «جوجو ربیت» را به پایان برده، فیلمی که داستان پسرکی ۱۰ ساله در آلمان نازی را روایت می‌کند که در خلال سال‌های جنگ جهانی دوم می‌خواهد به ارتش هیتلر ملحق شود. در این فیلم دو نسخه از هیتلر به تصویر کشیده شده که یکی از آن‌ها واقعی و دیگری خیالی است. در پایان وقتی یکی از حاضرین در جلسه از وایتیتی می‌پرسد که چرا او که از مادری یهودی زاده شده نقش هیتلر را در فیلم بازی کرده، کارگردان جواب می‌دهد که «پاسخ ساده است: برای آن آدم چه لعنتی از این بالاتر می‌تواند باشد؟»

تانی کال

30nama

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *