منظومه شمسی یا سامانه خورشیدی متشکل از 8 سیاره (عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون)، پنچ سیاره کوتوله (پلوتو، سرس، هائومیا، ماکی‌ماکی و ارس)، تعدادی ماه یا قمر که تاکنون 181 مورد از آنها کشف شده و مقدار زیادی شهاب سنگ و سیارک و سایر اجرام آسمانی است که به دور خورشید می‌گردند. این منظومه از انفجار یک ابرنواختر که 4.6 میلیارد سال پیش اتفاق افتاده شکل گرفته است و در کهکشان راه شیری قرار دارد.
حدود 99.86 درصد از جرم منظومه شمسی را خورشید تشکیل می دهد
خورشید
زمین تنها سیاره در منظومه‌ی شمسی است که هر سه حالت آب، یعنی جامد، مایع و گاز بصورت طبیعی در آن وجود دارند.
سیاره عطارد (تیر) با سرعت کمی به دور خود می‌چرخد، به همین دلیل هر روز در این سیاره به اندازه 58 روز زمینی زمان می‌برد.
عطارد
با اینکه عطار نزدیکترین سیاره به خورشید است، اما زهره (ناهید) به این دلیل که هیچ اتمسفری ندارد گرمترین سیاره در منظومه شمسی است.
زهره
زمین به دلیل شکل خاص ماه و فاصله آن از خود، تنها سیاره در منظومه شمسی است که خورشید گرفتگی در آن اتفاق می‌افتد.
شدیدترین بادها در بین سیاره های منظومه شمسی متعلق به سیاره نپتون است. سرعت باد در این سیاره به 2100 کیلومتر بر ساعت می‌رسد.
نپتون
اورانوس سردترین سیاره در منظومه شمسی است. حداقل دمای این سیاره به منفی 224 درجه سانتیگراد می‌رسد. این سیاره بعد از مشتری و زحل بزرگترین سیاره در منظومه شمسی است.
اورانوس
بلندترین کوه منظومه شمسی که تاکنون شناسایی شده در مریخ قرار دارد. ارتفاع قله این کوه از سطح سیاره 22 کیلومتر است.
کوه Olympus Mons در مریخ
بیشترین تعداد آتش فشان بین سیاره های منظومه‌ی شمسی در زهره (ناهید) وجود دارد. این سیاره بیش از 1600 آتش فشان دارد.
سطح زهره
وزن یک فرد 70 کیلوگرمی در خورشید 1895 کیلوگرم خواهد بود، در حالی که همین شخص در ماه 11.6 کیلوگرم وزن خواهد داشت.
