بیشتر اوقات، لخته‌های خون چیز خوبی هستند. زمانی که دچار آسیب دیدگی می‌شوید خون شما باید به شکل جامد در بیاید و کنار همدیگر قرار گیرد تا بتواند از بروز خونریزی‌های بیشتر و از دست رفتن خون جلوگیری نماید. اما برخی از مواقع نیز وجود لخته خون می‌تواند آسیب جبران ناپذیری به سلامت بدن وارد کند. زمانی که چنین لخته‌هایی در رگ‌های نزدیکی عضلات تشکیل می‌شوند موضوع بدتر می‌شود. زمانی که لخته خون در قسمت‌های عمیق تر تشکیل می‌شود می‌تواند دردناک تر و خطرناک تر باشد. این نوع لخته شدن را ترومبوز ورید عمقی(DVT) می‌نامند. DVT ها همانند وسایل انسداد جاده در بزرگراه خونی شما عمل می‌کنند. این موارد می‌توانند ترافیکی را در گردش خون شما ایجاد کنند و از جریان خون به قسمت‌های دیگر بدن جلوگیری نمایند. موضوع زمانی بدتر می‌شود که DVT ها از موقعیت اصلی و ابتدایی خود جدا شوند و به سایر قسمت‌های بدن همچون ریه حمل گردند. در چنین شرایطی لخته‌های خونی به آمبولی ریوی (PE) تبدیل می‌شوند. آمبولی ریوی لخته ای است که از رسیدن اکسیژن به اندام‌های حیاتی جلوگیری می‌کند و اجازه خونرسانی به آن‌ها را نمی‌دهد. این موضوع می‌تواند به ریه و سایر اندام‌های بدن اسیب وارد کند.برخی از افراد نسبت به دیگران بیشتر در معرض ابتلا به DVT هستند. به همین خاطر باید فاکتورهای خطر آن را بشناسید ودر مورد نشانه‌های هشدار دهنده اطلاعاتی داشته باشید. شناسایی سریع نشانه‌ها بسیار مهم است زیرا اغلب اوقات نادیده گرفته می‌شود. در چنین مواردی درمان باید به سرعت انجام شود.

تورم در یک اندام:

پا یا بازوی پف کرده یکی از نشانه‌های رایج DVT است. لخته‌های خونی ممکن است جریان خون را در پاها و بازوها مسدود نماید. در چنین شرایطی خون پشت لخته باقی می‌ماند و تورمی در آن ناحیه ایجاد می‌شود. زمانی که مدت زمان طولانی بی حرکت بوده اید یا پرواز طولانی داشته اید نیز ممکن است پاهای شما ورم کند. اما اگر به وجود لخته خون مشکوک شدید، بهتر است به یک پزشک مراجعه کنید.

درد در بازو یا پا:

معمولا درد در DVT به همراه نشانه‌های دیگری همچون تورم و قرمزی ایجاد می‌شود اما در برخی از موارد نیز درد تنها علامت موجود است. متاسفانه، دردی که به خاطر ایجاد لخته خون در بدن به وجود می اید با درد گرفتگی عضلات یا فشار اشتباه گرفته می‌شود. به همین دلیل چنین مشکلی اغلب تشخیص داده نمی‌شود. دردهای حاصل از DVT به هنگام پیاده روی یا بالا بردن پا بدتر می‌شود.

رگه‌های قرمز بر روی پوست:

با اینکه کبودی نوعی لخته خون محسوب می‌شود اما چیزی نیست که شما را زیاد نگران کند. در این مورد معمولا تغییر رنگ اندکی در پوست ایجاد می‌شود. به خاطر داشته باشید که در DVT رگه‌های خونی قرمز رنگی در امتداد رگ‌های خونی ایجاد می‌شود. همین امر موجب می‌شود بازو یا پای شما گرم‌تر به نظر برسد.

درد قفسه سینه:

درد در قفسه سینه نیز می‌تواند نشان دهنده حمله قلبی باشد اما در برخی از موارد چنین دردهایی نشان دهنده آمبولی ریوی یا همان PE هستند. متاسفانه PE و حمله قلبی نشانه‌های مشابهی دارند. با اینحال درد در PE تیزتر و بیشتر است و به هنگام نفس عمیق درد بیشتری ایجاد می‌شود. دردی که از حمله قلبی ایجاد می‌شود از قسمت های بالایی بدن همچون شانه، فک یا گردن آغاز می‌گردد.شاید بتوان گفت بزرگترین سرنخ در تنفس شما نهفته است. درد ناشی از PE با نفس عمیق کشیدن بدتر می‌شود. در هر دو مورد باید بلافاصله به اورژانس خبر داده شود.

تنگی نفس یا افزایش ضربان قلب:

لخته خون در ریه باعث کند شدن جریان اکسیژن می‌شود. زمانی که اکسیژن کمتر شود، ضربان قلب بالاتر می‌رود تا بتواند کمبود موجود را جبران نماید. زمانی که نفس عمیق می‌کشید ممکن است احساس خوبی نداشته باشید. همچنین ممکن است احساس ضعف کنید. در چنین شرایطی به سرعت به دنبال کمک باشید به خصوص اگر این نشانه‌ها به سرعت بروز کرده است.

سرفه‌های غیر قابل توضیح:

وجود سرفه‌های بدون دلیل، تنگی نفس، ضربان قلب بالا یا درد در قفسه سینه نشان دهنده PE است. سرفه ممکن است خشک باشد اما در برخی از موارد سرفه به همراه مخاط یا خون خواهد بود. اگر در این مورد شک داشتید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

منبع : مجله سلامت