معرفی انیمیشن کوتاه Dear Basketball
اگر از طرفداران تیم لس آنجلس لیکرز باشید یا از ورزش بسکتبال، اسلم دانک‌‌های عالی، سه امتیازی‌های بی‌نظیر و پرتاب‌های فوق‌العاده لذت می‌برید، مسلما کوبی برایانت، بسکتبالیست پر‌آوازه لیگ NBA را می‌شناسید. بازیکنی که همواره به عنوان یکی از بر‌ترین‌های تاریخ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا شناخته می‌شود و بسیاری او را با اسطوره‌هایی همچون مایکل جردن و مجیک جانسون مقایسه می‌کنند. کوبی برایانت در مدت ۲۰ سال بازی که تمام مدت آن را در تیم لس آنجلس لیکرز حضور داشت، پنج قهرمانی NBA را در کارنامه دارد. اما دستاورد‌های او به این مورد ختم نمی‌شود، حضور در آل استار، امتیاز‌آور‌ترین بازیکن در دو فصل، اولین گارد تاریخ ان بی ای که حداقل ۲۰ فصل بازی کرده است، برنده مسابقه اسلم دانک در سال ۱۹۹۷ و به دست آوردن دو مدال طلا در قالب تیم ملی آمریکا در المپیک تابستانی سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ تنها تعدادی از موفقیت‌های دوران ورزشی کوبی برایانت است. کوبی برایانت که بسکتبال حرفه‌ای را از سال ۱۹۹۶ آغاز کرده بود، نهایتا در سال ۲۰۱۶ با رکورد‌های مختلفی از جمله کسب ۸۱ امتیاز در یک بازی و بیشترین پرتاب سه امتیازی موفق در یک بازی خود را از حضور در زمین بکستبال باز‌نشسته کرد. انیمیشن کوتاه Dear Basketball داستان زندگی کوبی برایانت از کودکی تا بزرگسالی، شکل‌گیری علاقه‌اش به ورزش بسکتبال و رابطه‌اش با این ورزش است.
انیمیشن Dear Basketball با نمایی از آخرین بازی کوبی برایانت آغاز می‌شود و پس از نمایش پرتاب موفق او به دوران کودکی باز می‌گردد؛ جایی که او جوراب‌های ورزشی را به شکل توپ درست کرده و آن را به سمت سبد خیالی‌اش پرتاب می‌کند. این اولین مرحله برای ایجاد علاقه شدید و غیر‌قابل وصف کوبی برایانت به بسکتبال است. علاقه‌ای که با تماشای فیلم‌های مسابقات تیم لیکرز، بازی بسکتبال در مدرسه و تمرین‌‌های یک‌نفره‌اش تکمیل می‌شود و در نهایت وی را در مسیری قرار می‌دهد که کوبی برایانت را به بازیکنی که بسیاری از مردم چه بی‌علاقه به ورزش و چه دنبال‌کننده بسکتبال می‌شناسند، تبدیل می‌کند.
انیمیشن کوتاه Dear Basketball براساس نامه‌ای از کوبی برایانت که برای The Players’ Tribune، از رسانه‌های فعال در حوزه ورزش فرستاده و در آن از بازنشستگی‌اش خبر داده بود، ساخته شده است. این نامه در واقع یک شعر از کوبی برایانت پیرامون شرح کودکی و چگونگی به وجود آمدن عشق و علاقه او به بسکتبال است. کمپانی Believe Entertainment Group تصمیم به ساخت یک انیمیشن کوتاه با محوریت این نامه گرفت و برای این امر گلن کین را به خدمت گرفت. این هنر‌مند سابقه طولانی در حوزه انیمیشن دارد و در آثار مختلف کمپانی دیزنی از جمله Tangled به عنوان تهیه‌کننده اجرایی، ناظر انیمیشن و طراح شخصیت راپونزل حضور داشته است. همچنین در تعدادی دیگر از تولیدات این کمپانی همچون Aladdin ،Beauty and the Beast ،Treasure Planet و Tarzan به عنوان طراح شخصیت و انیماتور ناظر حضور داشته است. انیمیشن کوتاه Dear Basketball برای اولین بار در فستیوال فیلم تبریکا در تاریخ ۲۳ آوریل ۲۰۱۷ (۳ اردیبهشت) به نمایش در آمد. اما خبری که باعث شد این اثر بر سر زبان بیافتد، نامزدی آن در جوایز اسکار 2018 در بخش انیمیشن کوتاه است. اثر مذکور برای به دست آوردن این جایزه با رقبای سر‌سختی رو‌به‌رو شده که انیمیشن کوتاه Lou شاخص‌ترین آن‌ها است.
ویژگی که در همان نگاه اول چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند، سبک طراحی انیمیشن کوتاه Dear Basketball است. تیم سازنده این انیمیشن برای ساخت آن به جای بهره‌گیری از طراحی دیجیتال و گرافیک سه‌بعدی، از نقاشی‌های کشیده شده با دست استفاده کرده‌اند. این امر باعث شده است که تماشای انیمیشن مذکور بی‌نهایت لذت‌بخش باشد و با گذشت هر ثانیه لب به تحسین سازندگان باز کنید. استفاده از طراحی‌های ساده باعث نشده است که روند نمایش اثر به دور از هر‌گونه خلاقیت و نو‌آوری باشد. در عوض گلن کین از تمام تجربه‌ای که به‌واسطه سال‌ها فعالیت در کمپانی Disney به دست آورده، استفاده کرده و نه تنها اثری زیبا از لحاظ بصری را به وجود آورده، بلکه توانایی‌هایش در کارگردانی را نیز به رخ کشیده است. از سکانس حرکت کوبی برایانت در بین صندلی‌ها تا چرخش دوربین در اتاق او همگی نمایشگر دقت طراحان در خلق فریم به فریم انیمیشن است. در بخش فیلم‌برداری از تکنیک‌هایی همچون بزرگ‌نمایی استفاده شده است که شاید در دیگر انیمیشن‌ها امری عادی جلوه کند، اما در اثری که با دست طراحی شده، بیش از پیش جلب توجه می‌کند. همچنین ریتم سریع اثر تا پایان حفظ می‌شود و سرعت آن کاهش نمی‌یابد.
همانطور که اشاره شد داستان انیمیشن کوتاه Dear Basketball برگرفته از شعر کوبی برایانت است، به همین دلیل از او برای روایت داستان زندگی‌اش استفاده شده است. بر‌خلاف خود کوبی برایانت که نگران بود قادر به انجام این امر نباشد، زیرا نه صدا‌پیشه است و نه بازیگر، اما او به خوبی توانسته از پس وظیفه‌اش بر‌بیاد و به زیبایی هر چه تمام‌تر حس را به صدایش تزریق کند. همچنین هر فرد در روایت بخش‌هایی از زندگی‌اش بهتر از هر شخص دیگری عمل می‌کند، در نتیجه استفاده از کوبی برایانت به عنوان راوی انیمیشن یکی از تصمیم‌های درست تیم سازنده بوده است. اما به جز صداپیشگی کوبی برایانت، دیگر نقطه قوت این اثر از نظر صوتی حضور جان ویلیامز به عنوان آهنگ‌ساز است. این موسیقی‌دان بر‌جسته ساخت موسیقی برای فیلم‌های Star Wars: The Force Awakens ،The Adventures of Tintin ،Harry Potter and the Prisoner of Azkaban ،Saving Private Ryan و Jaws را در کارنامه دارد و تا‌کنون از جشنواره‌های امی، گلدن گلوب، اسکار و گرمی جایزه دریافت کرده است. موسیقی ارکسترال اثر حس و حال حماسی دارد که تا پایان آن را حفظ می‌کند و تاثیر بسزایی در نمایش اسطوره‌گونه کوبی برایانت دارد. شخصیت کوبی برایانت چه در کودکی و چه در بزرگسالی، قادر است که حس درونی‌اش را به نمایش در می‌آورد که به خصوص در کلوز‌آپ‌ها این ویژگی به چشم می‌آید. بهترین نمونه این بخش را در اولین دقیقه انیمیشن مشاهده می‌کنید. در این سکانس کوبی برایانت را در سنین کودکی مشاهده می‌کنید که توپ بسکتبال را در آغوش کشیده و حس شادی در صورتش موج می‌زند.
کوبی برایانت از آن دسته ورزشکاران و بسکتبالیست‌های NBA است که فراموش کردن او تقریبا غیر‌ممکن است. همانطور که همچنان بسیاری از افراد نام مایکل جردن را به یاد دارند، کوبی برایانت نیز در حافظه تاریخی مردم ثبت شده است. انیمیشن کوتاه Dear Basketball نه تنها خداحافظی در‌خور و شایسته‌ای با دوران ورزشی کوبی برایانت است، بلکه به‌واسطه ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد در جلوه‌های بصری می‌توان آن را از رقیبان جدی استودیو پیکسار و انیمیشن کوتاه Lou در جوایز Oscars 2018 دانست.
