نزدیک‌ترین سیاره فراخورشیدی واقع در کمربند حیات احتمالا جو ندارد
پروکسیما ب، سیاره‌ای هم‌اندازه زمین است که خارج از منظومه شمسی ما در کمربند حیات منظومه خود به دور ستاره‌اش می‌گردد. بررسی‌های جدید حاکی از آن است که این سیاره احتمالا قادر به نگه داشتن جو خود نیست و بنابراین سطح آن در معرض تابش‌های مضر ستاره ای قرار می‌گیرد و قابلیت آن برای میزبانی از حیات کاهش می‌یابد.
در این پژوهش، دانشمندان با مدلی رایانه‌ای به این مسئله پرداخته‌اند که اگر زمین در شرایط مداری مشابهی با سیاره پروکسیما ب به دور ستاره میزبان این منظومه یعنی پروکسیما قِنطورِس می‌گشت چه اتفاقی می‌افتاد (پروکسیما قنطورس نزدیک‌ترین ستاره در همسایگی منظومه شمسی است).
این پژوهش ناسا که در تاریخ سوم تیر 1396 در نشریه «استروفیزیکال ژورنال» منتشر شده است، بیان می‌کند که در صورت قرار گرفتن زمین در اطراف این کوتوله سرخ، جوی برای آن باقی نخواهد ماند و از بین می‌رود.
سیاره پروکسیما ب در کمربند حیات ستاره خود با تابش‌های فرابنفش شدیدی صدها برابر بیشتر از تابشی که زمین از خورشید خودمان دریافت می‌کند روبه‌روست. این تابش شدید نه تنها قادر به پراکنده کردن مولکول‌های سبک مانند هیدروژن است، بلکه حتی می‌تواند به مرور ذرات سنگین‌تری مانند اکسیژن و نیتروژن را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
این پژوهش‌ها و مدل سازی‌ها نشان می‌دهند که تابش‌های شدید ستاره پروکسیما قنطورس قادر به از بین بردن جو سیاره‌هایی خواهند بود که جوی مشابه زمین دارند و این کار را 10 هزار برابر سریع تر از آنچه خورشید ما می‌تواند بر سر زمین بیاورد، انجام می‌دهند.
بنابراین این موضوع که مدار پروکسیما ب در کمربند حیات ستاره‌اش قرار دارد، یعنی در فاصله‌ای از ستاره که آب می‌تواند روی سطح سیاره جریان یابد، نمی‌تواند به‌تنهایی ضامن زیست‌پذیری این سیاره باشد.
نیلوفر ترک‌زاده
برگرفته از ناسا
