نقد و بررسی فیلم Baby Driver
یکی از ژانرهایی که همیشه در تاریخ سینما مخاطبین زیادی داشته و تقریباً عموم سلیقه ها را به وجد آورده است، ژانر اکشن است که هرساله طوفانی از فیلم‌های مختلف در این سبک راهی پرده‌های نقره‌ای می‌شود، اما به خصوص در سال‌های اخیر صرف نظر از چند اثر بسیار خوب (مانند فیلم Mad Max) شمار آثاری که تمامی المان‌ها و ویژگی‌های سبک را در خود منعکس کند کاهش یافته است و بسیاری از آثاری که ساخته می‌شوند جنبه تجاری به خود می‌گیرند یا حتی اگر موفق هم عمل کنند احتمال اینکه مورد طمع استودیو های فیلمسازی قرار گیرند و شاهد قسمت‌های مختلف و عموماً ضعیف‌تر از آن ها باشیم بالا است. فیلمی که در این مقاله قصد بررسی آن را داریم از آثار متاخر و جدید سینما است و نظرات مثبت منتقدین را نیز به خود جلب کرده است.
اگر بخواهیم چند تن از کارگردانان جوان و کم کار عصر حاضر سینما را نام ببریم به طور قطع می‌توانیم به سراغ «ادگار رایت» بریتانیایی برویم. «رایت» کارگردانی بسیار خلاق و خوش ذوق است و این موضوع توسط کارنامه بسیار درخشان وی کاملاً گویاست و میتوان برای مثال از سه گانه بسیار مشهور وی که در آن ها دید متفاوت خود نسبت به قضایا را نشان داده نام برد، وی در فیلم «The Shaun Of The Dead» مسئله شیوع ویروس و زامبی ها را از زاویه دیدی کاملاً متفاوت روایت میکند و در دو اثر بعدی خود نیز با استفاده از تقیبا همان تیم بازیگری دو فیلم زیبا و خاص دیگر خلق میکند و البته در تمام آن ها از کمدی تلخی که جزئی از فیلم های اوست استفاده بهره می‌برد.
فیلم «Baby Driver» نام جدیدترین بخت آزمایی این کارگردان است که این بار او برای خلق این اثر به سراغ ژانر اکشن رفته و در آن نیز سعی داشته تا از شیوه استادان سلف خود در سینمای کلاسیک بهره ببرد و به طور یقین نیز در این کار موفق بوده و مهر تایید آن رضایت اکثری مخاطبین و منتقدین است.
داستان فیلم درباره‌ی پسری است که به دلیل بدهی خود به فردی تبهکار مجبور است به او در انجام سرقت‌ها و کارهای خلافش کمک کند و این پسر که به نام مستعار «بیبی» برای ما شناخته می‌شود، مهارت بسیار بالایی در رانندگی دارد و همچنین به دلیل تصادفی که در کودکی داشته و در آن والدین خود را نیز از دست داده مشکل شنوایی دارد و این باعث می‌شود که در اکثر اوقات به موسیقی‌هایش گوش کند که این ایده به پیشبرد هرچه بهتر فیلم می‌انجامد که از آن صحبت خواهیم کرد. در این اثنا و میان یک رابطه‌ی عشقی بین شخصیت اصلی فیلم و دختر پیشخدمت رستورانی که همیشه در آن رفت و آمد دارد به وجود می‌آید که به پردازش شخصیت او کمک شایانی می کند، در واقع «Baby Driver» شخصیتی را که فیلم‌های سریع و خشن در طول ۸ شماره‌ی آن نتوانسته برای کاراکتر دومینیک (با بازی Vin Diesel) بسازد، برای بیننده پردازش میکند.
بخش های اکشن فیلم بسیار زیبا و باطراوت است و در ساخت فیلم از جلوه‌های ویژه گرافیکی استفاده اندکی شده تا مخاطب هر چه بیشتر با صحنه‌های هیجان‌انگیز فیلم همراه شود. باید در همینجا بگویم که با دیدن این فیلم و صحنه‌های تعقیب و گریز آن، خستگی تماشای فیلم‌هایی که دیدن آنها بیشتر بازیهای کامپیوتری را تداعی میکند از تن شما بیرون خواهد رفت و از این حیث به ما یادآوری میکند که هنوز هم می‌شود فیمهایی با هزینه‌ای بسیار کمتر، اما با زیبایی بیشتر نسبت به بسیاری از عناوین پر زرق و برق (باز هم منظورم با سریع و خشن است) ساخت و رضایت مخاطبین را هم به دست آورد.
از عناصر کلیدی دیگری که در سرتاسر فیلم از آن استفاده می‌شود و شاید بتوان بخش عظیمی از هیجان فیلم را مدیون آن دانست استفاده صحیح از موسیقی در موقعیت‌های مختلف است که از آیپاد شخصیت اصلی پخش می‌شود و به همراه صحنه‌های اکشن فیلم آدرنالین را در خون بینندگان پمپاژ میکند و از این ایده خود به نحو احسن بهره می‌برد تا نشان دهد که موسیقی کاملا با ذات فیلم آمیخته شده است و حتی بعضی از حوادث فیلم نیز تحت‌الشعاع موسیقی قرار می‌گیرند.
بازیگری شخصیت‌های فیلم و رشد آنها در دید مخاطب نیز از دیگر نکات حائز اهمیت است. شخصیت‌های تبهکار ما در طول فیلم هرکدام دارای ویژگی‌های شخصیتی خاص خود هستند که این موضوع باعث می‌شود، هرکدام از آن ها در نگاه ما از جایگاه مخصوصی برخوردار باشند و نقش آفرینی خوب آنان نیز در آفرینش شخصیتشان مزید برعلت شده است. برای مثال میتوان نقش أفرینی «جیمی فاکس» در ردای یکی از تبهکاران فیلم را مثال زد که با نقش به خوبی عجین شده است و احساسات متناقض و عمدتاً منفی بیننده را نثار خود میکند تا فیلم در زمینه‌ی شخصیت پردازی کمیتش لنگ نباشد. ایفای نقش خوب و تاثیرگذار «انسل الگورت» در قالب شخصیت «بیبی» را نیز میتوان بازتاب پخته‌تر شدن وی در زمینه بازیگری دانست (هرچند که بازی او در فیلم «خطای ستارگان بخت ما» نیز عالی بود). همچنین نمی‌توان از بازی بسیار خوب «لیلی جیمز» در نقش معشوقه‌ی شخصیت اصلی داستان گذشت که پس از بازی خوبش در فیلم «سیندرلا» نشان داد که پتانسیل بازی در نقش های متفاوت را دارد و به خوبی توانست بار جنبه احساسی فیلم را به دوش بکشد.
«Baby Driver» مطمئناً فیلمی شایسته‌ی تمجید است که می‌تواند طرفداران پر و پاقرص فیلم‌های اکشن را سرخوش و سرگرم کند و مخاطبان سخت‌پسند را نیز راضی نگه دارد، می‌تواند با کمدی تلخ که دست پخت فیلمسازی کارگردان باهوش خود است به مخاطب لبخندی معنادار را هدیه دهد و در نهایت باعث شود به احترام آن کمی برایش دست بزنیم، زیرا در دورانی که اکثر شرکت های بزرگ فیلمسازی به دنبال عناوین تجاری و انفجارهایی به روش «مایکل بی» هستند به ما اثری از جنس کلاسیک و ظاهری مدرن هدیه می‌دهد تا در زمانی که سینما از این آثار کم رنگ شده است الگویی برای مثال زدن داشته باشیم. به شما نیز توصیه می‌کنم که اگر هنوز این فیلم را ندیده‌اید، بهتر است کمی تنقلات آماده کنید و خود را برای هیجانی از جنس بنزین و موسیقی آماده کنید.
