واکنش منتقدان به فیلم The 15:17 to Paris
فیلم The 15:17 to Paris یا در زبان فارسی قطار 15:17 به مقصد پاریس، یکی از جدیدترین آثار درام، تاریخی و هیجان انگیز کمپانی برادران وارنر پیکچرز (Warner Bros. Pictures) است که به‌دست کلینت ایستوود، کارگردان مشهور و محبوب آثاری همون فیلم Sully (سالی) و فیلم American Sniper (تک تیرانداز آمریکایی)، کارگردانی شده است. در فیلم قطار 15:17 به مقصد پاریس، بازیگران و هنرمندان بااستعداد و محبوبی همچون اسپنسر استون در نقش خودش، آنتونی سدلر در نقش خودش، الک اسکارلاتوس در نقش خودش، مارک موگلین در نقش خودش، ایزابل ریساکر موگلین در نقش خودش، جودی گریر در نقش جویس اسکل (مادر اسپنسر استون)، جینا فیشر در نقش هایدی اسکارلاتوس (مادر الک اسکارلاتوس)، کریس نورمن در نقش خودش، تونی هیل در نقش مربی موری، توماس لنون در نقش مدیر مایکل ایکرز و پی. جی. برن در نقش آقای هنری و چند تن دیگر حضور داشته و به ایفای نقش پرداخته‌اند.
فیلم قطار 15:17 به مقصد پاریس در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۸ (۲۰ بهمن ۱۳۹۶) در سینماهای سرتاسر جهان به طور عمومی اکران شد و تا به امروز امتیاز ۴۵ را از بین ۳۱ نقد فیلم که در سایت متاکریتیک قرار گرفته، به دست آورده است. فیلم‌نامه‌ی فیلم The 15:17 to Paris را دوروتی بیلسکال و بر اساس کتابی با عنوان «قطار 15:17 دقیقه به پاریس: داستان واقعی یک تروریست، یک قطار و سه قهرمان آمریکایی» به رشته‌ی تحریر درآورده است. کلینت ایستوود به همراه تیم مور، کریستینا ریورا و جسیکا مِیِر، تهیه‌کنندگان این فیلم هستند.
از آنجا که چند روزی است فیلم The 15:17 to Paris در سینماهای سرتاسر جهان به طور عمومی اکران شده است، منتقدین مطرح جهانی نقد و امتیاز‌های خود را برای این فیلم منتشر کرده‌اند. در ادامه مروری بر نقد فیلم The 15:17 to Paris از دید سایت‌های معتبر دنیا خواهیم داشت؛ اما پیش از آن می‌توانید خلاصه‌ی رسمی داستان این فیلم را که توسط کمپانی Warner Bros. Pictures منتشر شده هم بخوانید:
ماجرای واقعی از این قرار بود که حول و حوش غروب روز ۲۱ آگوست سال ۲۰۱۵، زمانی که جهان در سکوت و آرامش چشمگیری فرو رفته بود، در گزارشی که از طریق رسانه‌ها به صورت زنده پخش می‌شد اعلام شد که قطار تالیس ۹۳۶۴ به مقصد پاریس، مورد هدف حمله‌ی تروریستی وحشتناکی قرار گرفته است؛ ولی در این میان سه سرباز جوان آمریکایی که برای گردش به اروپا رفته بودند و در این قطار حضور داشتند، با اقدامات شجاعانه‌ی خود مانع از اجرای نقشه‌ی تروریست‌ها می‌شوند و این حمله را متوقف می‌کنند. در فیلم قطار 15:17 دقیقه به پاریس، ماجرای زندگی این سه سرباز جوان از ابتدای زندگی تا به همان لحظه که در قطار حضور داشتند برای بیننده نشان داده شده و مرور می‌شود. این سه جوان دوران کودکی بسیار سختی را پشت سر گذاشته بودند و سرانجام داستان به مرور گذر زمان، با سلسله حوادثی که مربوط به این واقعه‌ی تروریستی می‌شود ادامه می‌یابد و تمامی وقایع زندگی آنها به تصویر کشیده می‌شود. همانند همه دوستی‌ها، در مدت زمان دوستی این سه نفر هم مشکلات خیلی زیادی به وجود می‌آید، اما آنها هیچوقت از یکدیگر دست نمی‌کشند و دوستی خود را به پایان نمی‌رسانند. در این فیلم مشکلاتی که در دوستی این سه نفر وجود داشته به تصویر کشیده می‌شود، ولی در انتها همین دوستی باعث می‌شود که این سه سرباز بتوانند جان بیش از ۵۰۰ نفر از مسافران این قطار را نجات دهند.
حال بیایید با هم نگاهی به نقدهای منتشر شده از فیلم بیندازیم:
جان سملی | گلوب اند میل (تورنتو)
۱۰۰ از ۱۰۰
فیلم The 15:17 to Paris، شبیه به آثار قبلی ایستوود یعنی فیلم تک تیرانداز آمریکایی، فیلم سالی و در مقیاس کمتر، مثل فیلم Gran Torino (گرن تورینو) دارای یک سبک ترکیبی است. همه این آثار یاد شده، به صورت موازی دارای هارمونی و ناهمگونی، مصمم با تناقض‌های پر جنب و جوش هستند.
استفانی زکراک | تایم
۷۰ از ۱۰۰
بخش‌هایی از این فیلم هستند که صحنه‌های دوران کودکی قهرمانانان داستان در شهر ساکرامنتو را نشان می‌دهند. در این دوران جودی گریر و جنا فیشر نقش مادران قهرمانان ما را ایفا می‌کنند. این صحنه‌ها هیچ هیجانی برای بیننده ندارد. اما بعد از آن، بچه‌های آنها که حالا افرادی وظیفه‌شناس شده‌اند، با شجاعت تمام سعی می‌کنند در شرایطی سخت از هم‌نوعان خود دفاع کنند.
اریک کان | ایندی وایر
۵۸ از ۱۰۰
ایستوود همچنان یک فیلمساز فوق‌العاده هدفمند محسوب می‌شود. کاملا مشخص است که این فیلم دارای یک برنامه است. این فیلم یک بازی پر از ریسک است حتی اگر ضعف‌هایی هم داشته باشد، باز عملکرد خوبی داشته است.
تاد مک‌کارتی | هالیوود ریپورتر
۵۰ از ۱۰۰
اصلی‌ترین دستاورد ایستوود، اعتمادی بود که به افراد جوان تیم خود کرد که قرار بود با یک طبیعی بودن قابل قبول و بدون خودآگاهی، نقش اصلی خود را در فیلم ایفا کنند. در نهایت هم آنها کار خود را انجام دادند، بدون هیچگونه اشتباهی.
ویل اشتون | پلی لیست
۴۲ از ۱۰۰
داستان اصلی این فیلم بسیار خوب و الهام‌بخش است اما به نظر می‌رسد که ایستوود نتوانسته جرقه مورد نظر برای تبدیل این اثر به یک شاهکار را پیدا کند.
ایگنتی ایشنوتسکی | ای وی کلاب
۴۲ از ۱۰۰
کلینت ایستوود در این اثر خود دچار یک شکست در آزمایشی اشتباه در زمینه انتخاب بازیگرانش شده است.
تای بر | بوستون گلوب
۳۸ از ۱۰۰
فیلم The 15:17 to Paris یک اثر درباره چند قهرمان معمولی آمریکایی است که در نقش چند قهرمان معمولی آمریکایی ایفای نقش می‌کنند. می‌توان گفت که تنها ۱۵ دقیقه آن صحنه‌های قهرمانانه زیبای آنها را به تصویر کشیده است. بقیه مدت زمان فیلم صحنه‌هایی کاملا معمولی است.
بلیک گوبل | کانسیکوئنس آو ساوند
۳۳ از ۱۰۰
فیلم The 15:17 to Paris فوق‌العاده بدون تمرکز بوده و اصلا واضح نیست. این اثر به طوری است که خیلی سخت است که آن را جدی گرفت و خیلی کوتاه است که بتوان روی آن سرمایه گذاری زمانی کرد. از این فیلم می‌توان به عنوان اشتباه ایستوود یاد کرد.
سایمون تامپسون | آی جی ان
۲۰ از ۱۰۰
یکی از بدترین و همچنین ضعیف‌ترین آثاری که کلینت ایستوود انتخاب کرد تا به عنوان یک کارگردان آن را ساخته و وارد رزومه کاری و حرفه‌ای خود کند. حتی فیلم The 15:17 to Paris به حدی بد است که می‌تواند به راحتی کاندید بخش بدترین فیلم سال هم بشود.
لازم به ذکر است که فیلم The 15:17 to Paris توانسته رتبه شصتم را در لیست بهترین و رتبه دهم را در لیست مورد بحث‌ترین آثار سینمایی سال ۲۰۱۸ از آن خود کند. همچنین در پایان و به‌عنوان جمع‌بندی باید گفت که فیلم The 15:17 to Paris نمره‌هایی کسب کرده که باعث می‌شوند بتوانیم آن را تجربه‌ای نه‌چندان جالب و جذاب بدانیم. به علاوه به نظر می‌رسد که با فیلمی رو‌به‌رو هستیم که به احتمال زیاد بخش زیادی از طرفداران فیلم‌های سینمایی و بینندگان این اثر از آن ناراضی خواهند بود؛ اگرچه برخلاف نظر منتقدان، تقریبا بخش خیلی زیادی از بینندگان، تماشای آن را دوست داشته و نمره بالاتری نسبت به منتقدان به آن داده‌اند.
