از این پس طراحان می‌توانند پردازنده‌های گرافیکی Nvidia Tesla K80 ‌را در ارتباط با هر نوع ماشین Compute Engine مورد استفاده قرار دهند. این ماشین‌های مجازی مبتنی بر پردازنده‌های گرافیکی در سه مرکز داده گوگل به نام‌های us-east1، Europe-west1 و asia-east1 در امریکا، اروپا و آسیا مورد استفاده قرار خواهند گرفت. هر K80 مشتمل بر 2496 هسته جریانی انویدیا بوده و 12 گیگابایت حافظه GDDR5 این پردازنده‌های گرافیکی را پشتیبانی می‌کنند. ( البته در حالت پیشرفته این میزان دو برابر شده و میزان حافظه اصلی به 24 گیگابایت می‌رسد.)

 نکته جالب توجهی که در این ارتباط وجود دارد این است که طراحان هیچ‌گاه به قدرت محاسباتی فراتر از آن چیزی که گوگل ارائه کرده دست پیدا نخواهند کرد و حتا اگر از شبیه‌سازی‌های پیچیده استفاده کنند یا چارچوب‌های یادگیری عمیقی همچون Tensorflow، Torch، MXNet of Cafee را مورد استفاده قرار دهند بازهم در ارتباط با توان پردازشی دچار مشکل نخواهند شد. گوگل به طور خاص این سازوکار را برای توسعه‌‌دهندگان طراحی کرده است. افرادی که به طور مستمر با کلاسترهایی از ماشین‌های سطح بالا که در تعامل با چهارچوب‌های یادگیری ماشینی مورد استفاده قرار می‌گیرند سروکار دارند.

این زیرساخت ابری مبتنی بر پردازنده‌های گرافیکی به طور کامل با زیرساخت یادگیری ماشین گوگل عجین شده و از زیرساخت‌های ذخیره‌ساز و بانک‌های اطلاعاتی مختلف استفاده می‌کند. هزینه به کارگیری این پردازنده‌های گرافیکی به ازای هر ساعت برای کاربران ساکن در ایالات متحده 0.77 دلار در نظر گرفته شده است. در حالی که این هزینه تقریبا گران است اما شتاب‌دهنده Tesla K80 با دو هسته پردازشی و 24 گیگابایت حافظه اصلی به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد در زمان کوتاهی هزینه فوق را از طریق فروش محصول خود جبران کنند.

شبکه