پرونده فیلم Deadpool 2؛ مضحکات ابرقهرمانانه

معرفی فیلم

بدون شک Deadpool 2 مصداق بارز فیلم‌هاییست که برای تولید نه تنها به حمایت استودیو سازنده بسنده نمی‌کنند، بلکه بواسطه پویش‌های مردمی نیز حمایت می‌شوند. اتفاقی که در سال ۲۰۱۵ برای فیلم ددپول افتاد این چنین بود که استودیو مارول در جریان مراسم کامیک کان تریلری کوتاه از شخصیت ددپول را منتشر کرد و همین مسئله به سرعت باعث به راه افتادن موجی در میان مردم شد که از فیلم حمایت کنند تا ساخته شود. بعد از انتشار طنز و فکاهی‌های مختلف بود که تمایل بسیاری از مردم جهان برای دیدن این فیلم تحریک شد و فروش داخلی ۳۶۳ میلیون دلاری فیلم به تنهایی راه را برای تولید نسخه دوم فیلم فراهم نمود.

در فیلم دوم اگر فرایند تولید را بررسی کنیم با اثری مواجهیم که از همان لحظات اولیه در تلاش بوده تا با انتشار تریلر های کمدی و تصاویر طنزآلود نظر مردم را به خود جلب نماید. گویی که ددپول ساخته شده تا دنیای ابرقهرمانان مارول را به سخره بگیرد و این مسخرگی تا جایی ادامه پیدا کرده که وقتی با فیلمی به اسم Deadpool 2 که درجه سنی بزرگسال دارد مواجه می‌شویم صحنه‌های بسیار خشونت‌آمیز فیلم برایمان خنده‌دار جلوه دهند و بنظر برسد که کوئنتین تارانتینو در پشت پرده کار خود را به درستی انجام داده است.

با تمام این تفاسیر، فیلم Deadpool 2 اثری محصول سال ۲۰۱۸ میلادیست که استودیو مارول بواسطه کارگردانی به اسم دیوید لیچ آن را تولید کرده است. این فیلم یازدهمین اثر سینمایی در مجموعه آثار موسوم به مردان ایکس به حساب می‌آید و دنباله‌ای برای فیلم Deadpool محصول ۲۰۱۶ است. متن فیلمنامه این اثر حاصل همکاری نویسندگانی از جمله رت ریس، پاول ورنیک و رایان رینولدز و اقتباسی از مجموعه داستان‌های مصور ددپول است. در طول این فیلم شخصیت ددپول با کمک گروه موسوم به X-Force می‌کوشد تا یک انسان جهش یافته را از چنگ شخصیت منفی داستان یعنی کابل نجات دهد.

از جمله بازیگران این فیلم می‌توان به رایان رینولدز، جاش برولین، و مورنا باکارین اشاره کرد. استودیو مارول در فوریه ۲۰۱۶ میلادی ساخت نسخه دوم این فیلم را تائید کرد و بعد از کش و قوس‌های فراوان این اثر در تاریخ ۱۸ می ۲۰۱۸ یعنی چند هفته بعد از اکران فیلم Avengers: Infinity War به روی پرده سینما رفت تا شوک حاصل از تماشای فیلم Avengers را برای مردم جهان تسلی بخشد. این فیلم تا بدین لحظه نظرات مثبت بسیاری را به خود جلب نموده و تعداد زیادی از منتقدان آن را یک دنباله موفق برای فیلم قبلی قلمداد کرده‌اند. باید منتظر ماند و دید که این فیلم در پایان اکران خود تا چه حد موفق خواهد شد.

 

نقد و بررسی فیلم

«ددپول ۲» از ۵۵ نقد جمع‌آوری شده در «راتن تومیتوز»، دارای نمره ۸۵ درصد است. منتقدین بریتانیایی از فیلم ابرقهرمانی «رایان رینولدز» تمجدید کرده‌اند و مجله‌های «تایمز» و «امپایر» به آن چهار ستاره داده‌اند،‌ درحالی‌که «تلگراف» و «گاردین» به سه ستاره بسنده کرده‌اند. در میان مجله‌های هالیوودی دو دستگی بیشتری به چشم می‌خورد و مجله «اینترتینمنت ویکلی» و «ایندی‌وایر» به فیلم امتیاز B،‌ «ورایتی» نمره متوسط و «لوس آنجلس تایمز» و «والچر» نقدهایی منفی برای فیلم منتشر کرده‌ و آن را «قابل پیش‌بینی و ملال‌آور» خوانده‌اند. در مجموع از نقدهای مثبت و منفی «ددپول ۲» چنین برداشت می‌شود که فیلم همان اکشن، شوخی‌ها و جذابیت قسمت اول که ۷۸۳ میلیون دلار در سراسر دنیا فروخت را حفظ کرده و گاهی با پیشرفت‌هایی هم همراه بوده است.

«نیویورک دیلی نیوز» قسمت دوم ددپول را «بهترین پادزهر برای اونجرها» می‌خواند و می‌افزاید «ثور و کاپیتان آمریکا و پلنگ سیاه همگی فوق‌العاده‌اند، اما بعضی وقت‌ها اطوار چهره حق به جانب گرفتنشان گویی تا ابد کش پیدا می‌کند. اما این ابرقهرمان از این اداها در نمی‌آورد و همین به تازگی‌اش اضافه می‌کند.» «استیون ویتی» در ادامه هشدار می‌دهد که فیلم در لحظات جدی‌اش زیادی به درازا می‌کشد،‌ ولی باز هم یک «بزم سریع و لذت‌بخش» است. وی ضمناً تأکید می‌کند که همه باید تیتراژ پایانی فیلم را تا انتها به تماشا بنشینند چرا که «آخرین دقایق این فیلم خنده‌دارترین لحظات در تاریخ فیلم‌های مارول است.»

«اد پاتون» از مجله «تایمز» بریتانیا به فیلم از پنج چهار ستاره داده و می‌نویسد‌، «ددپول مضحک‌تر، بیدادگرتر و خون‌ریزتر از همیشه بازگشته، اما اندکی هم دل‌نازک‌تر.» این روزنامه یادآور می‌شود که رفتارهای گستاخانه ددپول با لحن سانتی‌مانتال‌تر فیلم تحلیل رفته،‌ اما اضافه می‌کند، «خوش‌بختانه، ددپول ۲ در مورد تمام جنبه‌های موفق فیلم‌های قبلی مارول جاه‌طلبانه‌تر عمل می‌کند: رینولدز به شدت دوست‌داشتنی، ویزل (تی‌جی میلر)، دوست صمیمی او که به همان اندازه سرگرم‌کننده است، سکانس‌های باروک زد و خوردهای اسلو-موشن، فلش‌بک‌های مدام، انتخاب‌های دی‌جی فیلم (جورج مایکل، ای‌سی/دی‌سی، دالی پارتون، انیا) و نمونه‌های فراوانی از شکسته شدن دیوار چهارم که البته منفجر و تکه تکه نمی‌شود.»

از طرف دیگر «رودریگو پرز»‌ منتقد «پلی‌لیست» که قسمت اول ددپول را نپسندیده و میانه خوبی هم با آثار ابرقهرمانی ندارد، مدعی است که ددپول ۲ «به شکل نشاط‌بخشی شیطان صفت، سرگرم‌کننده و طنز آن اغلب قهقهه‌آور است. تقریباً همه چیزهایی که در قسمت اول احمقانه، بی‌روح و خام‌دستانه به نظر می‌رسید، در اینجا طبیعی و خوشایند شده: جریان ملایم شیرین‌کاری‌ها، گوشه و کنایه‌ها و اکشن رقص‌پردازی شده.»

«ریچارد روپر» منتقد شیکاگو سان-تایمز به شدت به فیلم علاقه‌مند است و می‌نویسد «فیلم از ابتدا تا انتها لذتی شرورانه و تلخ است با جلوه‌های ویژه پیچیده و بسیار مفرح و بازیگران فوق‌العاده خوب. برای دسر هم می‌توانید از بهترین صحنه‌ تاریخ سینما بعد از تیتراژ پایانی با مضمون «شیرینی» لذت ببرید.» وی ضمناً از زیاده‌روی‌های ددپول-گونه انتقاد می‌کند و می‌افزاید، «این فیلم اگرچه بهترین دنباله تاریخ سینما بعد از پدرخوانده ۲ نیست، اما این احتمال وجود دارد که ددپول در قسمت سوم فیلم چنین ادعایی کند.»

«آلفونسو دورالد» از وب‌سایت رپ از دومین ماجراجویی سینمایی «وید ویلسون» راضی است و می‌گوید، «هرکسی که با قسمت اول فیلم سرگرم نشده، با این دنباله سرگرم‌کننده اما قابل پیش‌بینی هم راه به جایی نمی‌برد.» فیلم به اعتقاد دورالد چیز تازه‌ای برای عرضه ندارد و با وجود آنکه نمایش «زاسی بیتس» در نقش دومینو او را سر ذوق آورده، اما بازی «جاش برولین» در نقش کیبل او را تحت تأثیر قرار نداده است. این منتقد از بازی برولین در نقش تانوس هم استقبال نکرده بود.

هالیوود ریپورتر این بار طرف ددپول را گرفته و از ارجاعات فیلم به فرهنگ عامه از جمله تحقیر دنیای دی‌سیِ زک اسنایدریزه شده بسیار تمجید کرده و می‌نویسد، «اگر فیلم به اندازه قسمت قبلی غافلگیرکننده نباشد، ولی سرگرم‌کننده هست.»

تغییر لحن مداوم فیلم مسئله‌ای است که بعضی از منتقدین بر آن تأکید کرده‌اند. «اندرو باکر» منتقد ورایتی هم‌صدا با این دسته می‌نویسد، «فیلم در بهترین حالتش به اسپین‌آفی خشن برای کارتون «لونی تونز» شباهت دارد که در آن رینولدز بار دیگر یا در زیر یک ماسک یا کوهی از گریم، ادای شخصیت «باگز بانی» را درمی‌آورد. در بدترین حالت، چیزی پوسیده و دهه نودی در مورد گستاخی خودستایانه‌ و سطح شعوری که از فیلم‌های «ویل فرل» و آگهی بازرگانی «مونتن دو» فراتر نمی‌رود، وجود دارد.»

«لیا گرین‌بلت» از مجله اینترتینمنت ویکلی، فیلم را پس از مدتی از رمق افتاده می‌یابد و از روی ملال می‌نویسد، «یکنواختی بی‌حس‌کننده‌ای در خون‌ریزی‌های گاه و بی‌گاه فیلم وجود دارد که تماشاگرش را به حسرت آرامشی نسبی وامی‌دارد که در ارجاعات قسمت اول فیلم به فرهنگ عامه نهفته بود.» وی اضافه می‌کند که فیلم به طرز شادی‌بخشی «نفس چموش یک پسر ۱۲ ساله را هدف قرار می‌دهد،» اما هشدار می‌دهد که فیلم سرگرمی سرگیجه‌آوری است که در نهایت شما را خسته و کوفته می‌کند.

«وینس مانچینی» از «آپ‌راکس» یکی دیگر از منتقدینی است که دنباله فیلم را نسبت به قسمت اول قدمی رو به جلو می‌داند و می‌نویسد اگرچه عموماً در مورد فیلم‌های ابرقهرمانی بدبین است، اما ددپول ۲ توجه او را با حس بازی‌گوشی‌اش و عدم وجود ریسک‌های بزرگ که مسئله‌ای خوشایند است به خود جلب کرده. «ددپول ۲ به گونه‌ای است که گویی سازندگان از ساختنش لذت می‌برند. آخرین باری که یک فیلم ابرقهرمانی دیده‌اید و حس نکرده‌اید که وقایع مهم داستان از پیش تعیین شده به چه زمانی برمی‌گردد؟»

در نهایت «استیو روز» منتقد گاردین از پنج ستاره به فیلم سه ستاره داده و می‌نویسد، «مرز میان قهرمان و ضدقهرمان‌ها به شکل خوشایندی محو شده و مفرح‌ترین لحظات فیلم وقتی است که معادلات به گونه‌ای درست بر هم زده می‌شود.»

 

مصاحبه با رایان رینولدز

من دیشب فیلم «ددپول 2» را برای اولین بار دیدم و از هر ثانیه آن لذت بردم.

خیلی ممنون.

فکر می‌کنم که من بلندتر از همه می‌خندیدم.

خوب این خیلی خوبه چون ما در این فیلم به دنبال همین هستیم.

من باید اول از همه بپرسم، چطور تونستید سلین دیون را راضی کنید؟

راستش خودم هم نمیدانم او چطور با این سکانس موافقت کرد، راستش یک آهنگی بود که ما هر دو خیلی دوست داشتیم و یک ارتباط خاصی بین آهنگ و ددپول به وجود آمد که هر دو آن را دوست داشتیم. ما دنبال خواننده برای آهنگ می‌گشتیم و تصمیم گرفتیم که به دنبال استوره برویم و من یک نامه برای سلین دیون نوشتم و آهنگ را نیز برای او فرستادم و تقریبا دو ساعت بعد او موافقت خود را اعلام کرد و ما باز هم شانس خود را امتحان کردیم و از او درخواست ظبط موزیک ویدیو کردیم و باز هم او موافقت کرد.

پس فقط در همین دو مورد شانس خود را امتحان کردید؟

خوب من یک مرد متاهلم پس تا همین جا بیشتر نمی‌توانستم پیش بروم ولی فیلمبرداری با او بسیار لذت بخش بود، فکر می‌کنم این لذت بخش‌ترین فیلمبرداری برای یک موزیک ویدیو عمرم بود. من و سلین هر دو کانادایی هستیم و خوب این بیشتر شبیه به حقیقت پیوستن یک رویا بود.

من خیلی با این آهنگ گریه کردم. اگر سلین دیون عضو گروه ایکس می‌بود، به نظر شما ابر قدرت او چه می‌توانست باشد؟

ابر قدرت او جنبش می‌بود. راستش همه می‌توانستیم این جنبش را هنگام خواندن او حس کنیم و پس از دیدن او همه ما حس می‌کردیم که چند سانت از قد ما کم شده، انگار که او چیزی از ما گرفته بود، او بسیار سبک پویایی در خواندن دارد. فکر نمی‌کنم هیچکس به اندازه سلین در هنگام خواندن آهنگ را احساس کند، در زمان خواندن می‌توانید ببینید که چشمانش پر از اشک می‌شود و با خود فکر می‌کنید به همین دلیل است که او این چنین موفق است و به همین دلیل است که از 0 تا 10 او یک 11 محسوب می‌شود.

در فیلم اول و دوم شما خود واقعیتان یعنی رایان رینولدز را بسیار مسخره می‌کنید.

بعله، او یک آدم عوضی است بنابراین من مشکلی با مسخره کردنش ندارم

این جوک‌ها را خودتان می‌سازید یا ایده کس دیگری بود؟

خوب من این مسئله را که ددپول از رایان رینولدز متنفر است دوست دارم. اگر ددپول را به عنوان یک فرد مهربان تصور کنید و اگر تنها یک نفر باشد که ددپول با او مشکل داشته باشد، خوشحالم که آن فرد رایان رینولدز است.

 

ما به تازگی با مارک رافلو مصاحبه کردیم و او بداخلاق‌ترین فرد در هالیوود است.

وای برای شما واقعا متاسفم، شایعات حقیقت دارند.

او گفت که بچه‌هایش در فیلم اونجرز حضور خواهند داشت، آیا شما هم فرزندانتان را در ددپول بازی می‌دهید.

من خیلی این کار را دوست ندارم، اگر کسی به من بگوید که بچه من در فلان فیلم بازی می‌کند با تعجب از او دلیلش را می‌پرسم. بچه‌ها با من سر صحنه فیلمبرداری می‌آیند.

نظر آن‌ها درباره ددپول چیست؟

در حال حاضر آن‌ها فکر می‌کنند که من مرد عنکبوتی هستم ولی زمانی که در آینده فیلم را ببینند و درک کنند، دیگر مرد عنکبوتی‌ای وجود نخواهد داشت.

باید اضافه کنم که من از این فیلم حتی بیشتر از فیلم اول لذت بردم زیرا در این فیلم نوعی آزادی بیشتری احساس می‌شد، آیا برای شما هم همینطور بود؟

خوب آره همینطوره، ما در این فیلم آزادی بیشتری داشتیم چون خیلی در بند داستان نوشته شده نبودیم و نیازی به تعریف شخصیت نبود و ما واقعا از فیلمبرداری و ساخت فیلم لذت بردیم. فیلم و فیلمنامه واقعا فوق‌العادست و ما توانستیم کارهایی را که همیشه دوست داشتیم انجام دهیم. این فیلم واقعا حاصل همکاری بزرگی است، پاول و رت فیلمنامه را نوشتند و ما با ده سال است که با هم دوست هستیم و مثل برادر می‌مانیم. دیو لینچ واقعا کارگردان با استعدادی است و با خود این جو نو و جدید را می‌آورد و او واقعا استاد اکشن است.

در مصاحبه‌ای شما گفته بودید که جاش برولین واقعا انسان وحشتناکی است و بازی کردن با او تجربه بسیار بدی بود.

بعله بعله او واقعا وحشتناک است. خوب راستش من واقعا جاش را دوست دارم و این که توانستیم او را در نقش کیبل داشته باشیم واقعا فوق‌العاده بود، مخصوصا اینکه او به تازگی در نقش فانو حضور داشت که یکی ازمنفورترین شخصیت‌های مارول محسوب می‌شود. حضور او در نقش کیبل یک عمق خاصی به شخصیت داد که حتی ترسناک‌تر از قبل بود و جاش در واقعیت هم کمی ترسناک است و به همین دلیل او در این شخصیت خیلی موفق است.

بله و شخصیت زاسی بیتس چطور؟

زاسی بیتس، او واقعاً در نقش دومینو خوب ظاهر شد و او واقعا خنده‌دار است. ددپول فکر می‌کند که ابر قدرت او که شانس محسوب می‌شود واقعا احمقانه‌ترین ابرقدرت روی کره زمین است و در ابتدای فیلم قدرت او را باور نمی‌کند که البته این مساله تا پایان فیلم تغییر می‌کند.

 

تانی کال

30nama

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *