علاقه و اشتیاق آرام
اکثرا مردم قبول دارند که علاقه مند بودن به کار اگر جز موارد لازم برای موفقیت باشد مفید است. ولی اکثرا این اشتیاق را با رفتار افراطی اشتباه می‌گیرند.
اشتیاق شکل های مختلف به خود می‌گیرد. میتواند احساسی باشد که به سوی موفقیت سوق داده میشود، یا احساس شروع انجام کار و یا کار کردن سخت برای ساعت های طولانی.این “اشتیاق افراطی” میتواند بسیار هیجان انگیز و حتی معتادکننده باشد. مشکل اینجاست که انرژی را هدر می‌دهد و باعث خستگی میشود.چراکه ناشی از منابع بیرونی است و سختی هایش زیاد است. همچنین ترس ناچیزی همواره همراه آن است:”تا زمانی که همه چیز خوب پیش برود، من این رو دوست دارم”. اینگونه اشتیاق منجر به بی حوصلگی نیز میشود. فقط زمانی که اتفاقات خاص صورت گیرد لذت می‌برید، زمانی که فقط اتفاقات هیجان انگیزی رخ دهد. بقیه مواقع مایوس کننده می‌شوند.
یک نوع دیگر، اشتیاق آرامتر است که دوست دارم آن را اشتیاق آرام بنامم. این یک حالت “رهایی از زمان” است که در کارهایی که انجام می‌دهید نفوذ می‌کند و شادی و موفقیت رو به دنبال دارد و بیشتر شبیه نشاط و شوق می‌باشد. نوعی هیجان آرامتر. میتونیم اون رو هیجان بدون نگرانی بنامیم: “من فقط چون جذب کاری که انجام میدهم می‌شوم، آنرا دوست دارم”.
راه ایجاد این نوع اشتیاق آموختن تمرکز و توجه کامل به لحظه حال است. سعی کنید در لحظه ای که در اختیارتان است تنها یک کار را انجام دهید و به آن “یک کار” توجه کامل داشته باشید. اگر با تلفن صحبت میکنید کاملا با کسی که صحبت میکنید باشید و نگذارید حواستان پرت شود. اگر حواستان پرت شد، به آرامی آن را به همین لحظه برگردانید.
تقریبا همه کارهایی که انجام می‌دهیم، تهیه گزارش، سخنرانی و کنفرانس، حل مسئله، ایجاد ایده، انجام کارهای سخت و کار های مشابه منبع نیرومند اشتیاق آرام هستند. این امور ناشی از هیجان و شهامت برونی نیستند بلکه ناشی از توجه و تفکر خودمان است. بسیاری از ما در گذشته و یا آینده زندگی می‌کنیم. وقتی حواسمان در همین لحظه جمع نباشد و در همین لحظه نباشیم، تجربه خود را عاری از شادی می‌سازیم. شما می‌توانید اشتیاق را به زندگی و کسب و کار خود فقط با بودن در لحظه برگردانید. با چنین کاری تمرکز و همچنین ایده ها و خلاقیت شما به شدت افزایش خواهد یافت.
